(Παναγιώτης Μπούρχας): «Η Δημόσια υγεία στο νομό Ιωαννίνων» είναι το θέμα της αποψινής εκπομπής, με αφορμή την επίσκεψη του υπουργού υγείας, χωρίς όμως να επικεντρωθούμε στο τι ειπώθηκε στην επίσκεψη αυτή. Θα κουβεντιάσουμε, λοιπόν, με τους δύο διοικητές των νοσοκομείων της πόλης μας, τον Φώτη Βάββα απ το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και τον Λάμπρο Γεωργόπουλο από το Χατζηκώστα. Καλησπέρα, ευχαριστώ που είστε εδώ. Μαζί μας επίσης ο Μηνάς Πασχόπουλος, πρόεδρος της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Να ξεκινήσουμε από τους δύο διοικητές, για το τι «βγήκε» από την προχθεσινή επίσκεψη του υπουργού. Κύριε Βάββα;
(Φώτης Βάββας): Ήταν μία επίσκεψη που συγκλήθηκε με πρωτοβουλία του υπουργού και στην οποία είχαν κληθεί όλοι οι βουλευτές της Ηπείρου, οι διοικητές των νοσοκομείων της Ηπείρου, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, ο διευθυντής του ΕΚΑΒ, εκπρόσωποι της Ένωσης νοσοκομειακών γιατρών και πιστεύω ότι όπως καταδείχτηκε και μέσα από τη συνάντηση, το πνεύμα ήταν περισσότερο ενημερωθεί ο υπουργός για την κατάσταση των νοσοκομείων, για την κατάσταση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στο νομό μας και ταυτόχρονα να ακούσει από τις διοικήσεις των νοσοκομείων και τους εργαζομένους, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τις προτεραιότητές τους για το 2015.
(ΠΜ): Άρα αυτό το οποίο επιχειρήθηκε να γίνει ήταν μια καταγραφή. Δεν ήταν η πρώτη φορά που συναντηθήκατε αν και αργήσατε εσείς προσωπικά να συναντηθείτε με τον υπουργό.
(ΦΒ): Ήταν η πρώτη φορά που οι διοικήσεις των νοσοκομείων συναντήθηκαν με τον Υπουργό. Υπήρχε μία συνάντηση της διοίκησης του Πανεπιστημιακού με τον αναπληρωτή Υπουργό, τον κύριο Ξάνθη την προηγούμενη Παρασκευή. Τώρα ο υπουργός άκουσε από πρώτο χέρι τα μεγάλα προβλήματα. Επισημάνθηκαν από τη διοίκηση του Νοσοκομείου οι προτάσεις και οι προτεραιότητες που έχει για το 2015 και αναλύθηκαν τα μεγάλα προβλήματα. Μέσα από αυτή τη σύσκεψη, φάνηκε ξεκάθαρα ότι η υγεία είναι ένας τομέας στον οποίο έχουν αντίκτυπο όλα τα αποτελέσματα αυτής της πενταετίας 2010- 2015. Καταγράφηκε η έλλειψη σε ιατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και λοιπό προσωπικό και οι προτεραιότητες που θα πρέπει να στοχεύουν στην ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό, σε πόρους οικονομικούς. Ταυτόχρονα, το μεγάλο στοίχημα και των δύο νοσοκομείων είναι να κρατήσουν το υψηλό επίπεδο παροχής υπηρεσιών υγείας, χωρίς καμία έκπτωση πάνω σε αυτό το κομμάτι με τους πόρους που διαθέτουν. Κοινή άποψη των διοικητών ήταν ότι πέρα από τις πρωτοβουλίες που παίρνουμε σε επίπεδο Ηπείρου, μεταξύ μας οι διοικήσεις, θα πρέπει να υπάρξει μία ενίσχυση σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου, προκειμένου να λυθούν αυτά τα προβλήματα που είναι ιδιαιτέρως οξυμένα αυτή την περίοδο.
(ΠΜ): Κύριε Γεωργόπουλε, ο υπουργός εμφανίστηκε γνώστης; Ρωτώ γιατί απ ότι αντιλήφθηκα και απ ότι προκύπτει από το ρεπορτάζ, δεν ειπώθηκε κάτι εντελώς καινούργιο, κάτι το ιδιαίτερο. Οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι γνωστές, οι μειωμένοι προϋπολογισμοί και το πως αγκομαχάτε για να βγάλετε με το μήνα ή να βγάλετε τον προϋπολογισμό, είναι γνωστά.
(Λάμπρος Γεωργόπουλος): Νομίζω ότι ο υπουργός ήξερε τα γενικότερα θέματα που ταλανίζουν όλα τα νοσοκομεία, τα κοινά προβλήματα και το σημαντικό σε αυτή την, κατά την άποψή μου, άκρως εποικοδομητική σύσκεψη, ήταν ότι άκουσε και τα προβλήματα του κάθε νοσοκομείου ξεχωριστά. Γιατί διαφέρουν. Για παράδειγμα, κάποια προβλήματα είναι μόνο του Χατζηκώστα. Το πολυδύναμο, ας πούμε, είναι ένα δικό μας πρόβλημα. Αντίστοιχα η Άρτα και η Πρέβεζα τόνισαν το θέμα της έλλειψης γιατρών στα Κέντρα Υγείας. Δεν δηλώνουν εύκολα είναι οι γιατροί τις θέσεις των κέντρων υγείας, με αποτέλεσμα να μένουν ακάλυπτες, κάτι που αντιμετωπίζουμε και εμείς στην Πρωτοβάθμια των Ιωαννίνων, κυρίως στα Πράμαντα και στην Κόνιτσα, που είναι τα πιο απομακρυσμένα.
(ΠΜ): Ως Χατζηκώστα έχετε ακόμα την ευθύνη ή έχει αλλάξει αυτό;
(ΛΓ): Και αυτό ήταν ένα θέμα που τέθηκε γιατί μείναμε στη μέση μιας αλλαγής στην Πρωτοβάθμια φροντίδα υγεία η οποία ποτέ δεν ολοκληρώθηκε, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουμε τεράστια προβλήματα στη λειτουργία των κέντρων υγείας. Μάλιστα οι διευθυντές των έξι κέντρων υγείας των Ιωαννίνων έχουν στείλει έγγραφο προς την υγειονομική περιφέρεια και προς το Υπουργείο με το οποίο ζητάνε να ενσωματωθούν πάλι πίσω στο Χατζηκώστα.
(ΠΜ): Τώρα ανήκουν στις ΥΠΕ δηλαδή;
(ΛΓ): Ανήκουν στις ΥΠΕ, παρά ταύτα εμείς ακόμη τους τροφοδοτούμε και επιλύουμε πάρα πολλά προβλήματα των κέντρων υγείας.
(ΠΜ): Ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει κάτι δηλαδή;
(ΛΓ): Είμαστε σε μια ενδιάμεση κατάσταση. Τυπικά ανήκουν στις ΥΠΕ. Εμείς τους δανείζουμε υγειονομικό υλικό, εμείς τους δανείζουμε φάρμακα, εμείς εγκρίνουμε τεχνικές εργασίες και εφημερίες και πέρα από τα έξι κέντρα Υγείας, φέτος έχει ενσωματωθεί σε εμάς και το ΠΕΔΥ Ιωαννίνων, το πρώην ΙΚΑ, μία σημαντική μονάδα υγείας του νομού.
(ΠΜ): Κίνδυνος να κλείσει νοσοκομείο υπάρχει; Γιατί ήταν κάτι το οποίο ειπώθηκε επανειλημμένως και από τον κύριο Κουρουμπλή. Υπάρχει περίπτωση να κλείσει νοσοκομείο στην Ήπειρο;
(ΛΓ): Δεν τέθηκε κανένα τέτοιο θέμα και με τα νούμερα που βλέπουμε εκ των έσω, νομίζω ότι δεν υφίσταται τέτοιο θέμα καθόλου.
(ΠΜ): Τι εννοείτε;
(ΛΓ): Με την κίνηση που εξυπηρετεί το Χατζηκώστα αυτή τη στιγμή, με τις ανάγκες που εξυπηρετούνται από το Νομό Ιωαννίνων γιατί, όπως αναφέρθηκε άλλωστε, καλύπτουμε τα προβλήματα νοσοκομείων όμορων νομών. Για παράδειγμα στη Λευκάδα έχει μείνει εκτός η παθολογική κλινική. Εξυπηρετούμε πάρα πολλά ορθοπεδικά περιστατικά, καρδιολογικά περιστατικά από τη Δυτική Μακεδονία και το πρόβλημα που τέθηκε είναι ότι αυξάνουμε την κίνησή μας ως νοσοκομεία, χωρίς να επηρεάζεται ανάλογα και ο προϋπολογισμός μας. Έχουμε μία οριζόντια μείωση του προϋπολογισμού κάθε χρόνο, της τάξης του 10 έως 20%, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν η αυξημένη νοσολογική κίνηση.
(ΠΜ): Κύριε Πασχόπουλε, πως αντιμετωπίζει ένας πανεπιστημιακός την κατάσταση στο δημόσιο σύστημα υγείας, η οποία γενικώς δεν είναι καλή, σύμφωνα με την ομολογία όλων; Τώρα δεν ξέρω αν στο Νομό Ιωαννίνων μπορούμε να μιλάμε από μία καλύτερη θέση ή όχι…
(Μηνάς Πασχόπουλος): Καταρχάς να ξεκινήσω από κάτι το οποίο η Ιατρική Σχολή το είδε θετικά. Το θετικό είναι ότι για πρώτη φορά Υπουργός Υγείας έκανε την πρόταση να συζητήσει και με τον πρόεδρο της Ιατρικής Σχολής αλλά και με την κοσμήτορα της Ιατρικής Σχολής την κυρία Τζαφλίδου, χωρίς να βρισκόμαστε υπό την εποπτεία του. Βέβαια για να είμαστε σωστοί στα λεγόμενά μας, η πρόταση αυτή προήλθε από τον Διοικητή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, τον κύριο Βάββα, τον οποίο ευχαριστώ και δημοσίως. Είναι γεγονός όμως ότι η διοίκηση του υπουργείου υγείας την δέχτηκε και υπήρξε και τηλεφωνική επικοινωνία και με μένα και με την κοσμήτορα. Αυτό εμείς το προσμετρούμε στα θετικά. Θα πρέπει να πω ότι απ όταν ανέλαβα, για πρώτη φορά υπήρξε μία στενή συνεργασία με τον Διοικητή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, τον κύριο Βάββα, με σκοπό την εύρυθμη λειτουργία του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, όπου η μισή ιατρική σχολή δραστηριοποιείται μέσα σε αυτό το νοσηλευτικό ίδρυμα. Δεν χωρίζεται δηλαδή η ιατρική σχολή από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο, εμείς το βλέπουμε σαν μία ενιαία οντότητα. Το δεύτερο το οποίο έχει συζητηθεί σε επίπεδο γενικής συνέλευσης από όταν ανέλαβα εγώ την προεδρία, είναι ότι θα πρέπει να αποκτήσει μία εξωστρέφεια και μάλιστα να τη δείξει αυτή την εξωστρέφεια, τόσο με κοινωνική προβολή ως προς τον κόσμο αλλά και με μία μεγαλύτερη συνεργασία, όχι μόνο το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο αλλά με όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της Ηπείρου. Χωρίς να σημαίνει ότι η ιατρική σχολή θα πρέπει να καπελώσει το οποιοδήποτε από αυτά τα ιδρύματα ή ότι θα πρέπει να βρεθεί σε αντιδικία με τον οποιονδήποτε άλλο γιατρό ο οποίος ανήκει στο εθνικό σύστημα υγείας. Αυτή ήταν η νοοτροπία μας και για αυτό χάρηκα με αυτή την πρόσκληση από τον Υπουργό υγείας. Σαφώς από τη δικιά μου την πλευρά, τέθηκαν ορισμένα ζητήματα τα οποία άπτονται κυρίως της Ιατρικής Σχολής και ένα βασικό ζήτημα της αγγειοχειρουργικής.
(ΠΜ): Το ήξερε το ζήτημα;
(ΜΠ): Το ήξερε φυσικά. Τέθηκε τόσο από τον Διοικητή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου όσο και από μένα μία και ο κύριος Ματσάγκας είναι πανεπιστημιακός γιατρός. Ήταν μία ενημερωτική κουβέντα, υπήρχε μία ανταπόκριση στα μικρά αιτήματα τα οποία έθεσε ως προς το υπουργείο υγείας η Ιατρική Σχολή μέσω εμού, και κερδίσαμε και μία συζήτηση με τον Υπουργό, που για πρώτη φορά επίσης θα γίνει, με τους προέδρους των ιατρικών σχολών, καθώς συνήθως εμείς κουβεντιάζουμε με το Υπουργείο Παιδείας και όχι με το Υπουργείο Υγείας. Λοιπόν εγώ σαν πρώτο βήμα, κρίμα θετική αυτή την προσέγγιση.
(ΠΜ): Γιατί πρέπει να συνομιλεί και με τις ιατρικές σχολές ο Υπουργός Υγείας;
(ΜΠ): Υπάρχουν πολλά ζητήματα των ιατρικών σχολών τα οποία άπτονται και του υπουργείου υγείας. Να ξεκινήσω από ένα παράδειγμα, το οποίο το έθεσα και μου υποσχέθηκε ότι θα λυθεί γιατί είναι διαδικαστικό. Όταν εμείς έχουμε μία ορκωμοσία φοιτητών ιατρικής, τα παιδιά αυτά βιάζονται να καταθέσουν τα πτυχία τους για να μπούνε στις λίστες για το αγροτικό ιατρείο. Οι Νομαρχίες δεν έχουν εντολή να δέχονται μία βεβαίωση περαίωσης των εξετάσεων και πότε θα γίνει η ορκωμοσία. Θέλουν να καταθέσουμε πτυχίο. Στην τελευταία ορκωμοσία λοιπόν, στις 23 Μαρτίου, είχε λήξει η επιλογή των αγροτικών, άρα λοιπόν μία σειρά παιδιά θα μείνουν σε εκκρεμότητα για ένα δίμηνο, ίσως και περισσότερο. Εμείς λοιπόν, έπρεπε να κάνουμε ένα διάβημα προς το υπουργείο υγείας διότι είναι αρμόδιο να στείλει μία εγκύκλιο στις Νομαρχίες να δέχονται βεβαίωση περαίωσης έτσι ώστε να μπορούν έγκαιρα τα παιδιά, το συντομότερο δυνατόν, να βρουν αγροτικό, κάτι το οποίο εξυπηρετεί και πολλά Κέντρα Υγείας. Το αποδέχτηκε ο υπουργός και μάλιστα ετοιμάσαμε και την επιστολή η οποία θα σταλεί για να παρθεί η σχετική απόφαση. Υπάρχει η εκκρεμότητα του αναπληρωτή διοικητή ακαδημαϊκών υποθέσεων, κάτι που οι ιατρικές σχολές το επιθυμούν. Έχουμε ήδη στείλει τρεις προτάσεις από τρεις υποψηφίους. Κρίνουμε και από τα λεγόμενά του ότι θα γίνει αποδεκτή. Είναι ένας νόμος ο οποίος πέρασε από την προηγούμενη κυβέρνηση, τοποθετήθηκε όμως και είπε ότι τα καλώς κείμενα δεν προτίθεται να τα διαταράξει. Εμείς θέλουμε να έχουμε έναν αναπληρωτή Διοικητή για ακαδημαϊκές υποθέσεις του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου διότι έτσι πιστεύουμε ότι θα είναι πιο εύρυθμη η λειτουργία. Αυτό λοιπόν είναι το δεύτερο αίτημα το οποίο θέσαμε. Υπάρχει το αίτημα της αγγειοχειρουργικής όπου περισσότερο ποντάρουμε σε θέσεις οι οποίες έρχονται από το υπουργείο υγείας, παρά από θέσεις του Υπουργείου Παιδείας από το οποίο ακόμα κι αν δοθεί σήμερα μία θέση, θέλουν τουλάχιστον δύο δυόμισι χρόνια μέχρι να φτάσουμε σε έναν διορισμό. Υπάρχουν και κάποια εξειδικευμένα ζητήματα της Ιατρικής Σχολής, με τον ΕΛΚΕ, όπου προτείναμε μία εύρυθμη τροποποίηση στην κοινή υπουργική απόφαση την οποίαν και αυτή αποδέχτηκε ο υπουργός.
(ΦΒ): Μου επιτρέπετε να σημειώσω κάτι; Πιστεύω ότι είναι προς όφελος των πανεπιστημιακών νοσοκομείων η συνεργασία του υπουργείου υγείας με τις ιατρικές σχολές και υπάρχουν και συγκεκριμένοι τομείς, συμπληρώνοντας αυτό που είπε ο κύριος Πασχόπουλος, που θα βοηθήσουν μία τέτοια συνεργασία. Ένα κομμάτι έχει να κάνει με τους οργανισμούς στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Μέχρι τώρα, οι οργανισμοί των πανεπιστημιακών νοσοκομείων δεν είχαν καμία διαφορά με τους οργανισμούς στα γενικά νοσοκομεία. Έτσι αντιμετωπιζόταν από το υπουργείο υγείας. Δεν υπήρχε ιδιαίτερη μέριμνα για κλινικές που είχανε περάσει στους οργανισμούς των ιατρικών σχολών αλλά δεν είχαν ενσωματωθεί στους οργανισμούς των πανεπιστημιακών νοσοκομείων. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη μέριμνα για την έρευνα, για τις εφαρμογές καινοτομίας και νέων τεχνολογιών που θα μπορούσε, και είναι και επιθυμία της διοίκησης, να συνεργαστεί με την ιατρική σχολή και αυτό καταδεικνύεται με την πρόσφατη απόφαση της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου που στις 24/12/2014 συνέστησε 9μελή επιτροπή, με τρία άτομα από το υπουργείο υγείας, τρία άτομα από το Υπουργείο Παιδείας και τρία υπηρεσιακά στελέχη, για να μελετήσουν τους οργανισμούς σε όλα τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία, για να εξασφαλιστεί αυτή η διασύνδεση και το συγκριτικό πλεονέκτημα των πανεπιστημιακών νοσοκομείων που κάνουν τριτοβάθμια παροχή υπηρεσιών υγείας, σε αγαστή συνεργασία με την Ιατρική Σχολή. Ένα είναι αυτό το κομμάτι και το δεύτερο που θα έλεγα σε σχέση με την Ιατρική Σχολή, είναι μόνιμη θέση διοικήσεων των νοσοκομείων καθώς πολλές φορές έχει προταθεί και από μένα και από τον Διοικητή του νοσοκομείου Χατζηκώστα, ότι ενδεχομένως θα έπρεπε να εξεταστούν οι αλλαγές στα προγράμματα ειδικοτήτων των νέων γιατρών. Και εκεί πέρα, θέλουμε τη βοήθεια των ιατρικών σχολών γιατί υπάρχουν προτάσεις σε μία κατεύθυνση να περνάνε από διάφορα τμήματα και κλινικές ειδικευόμενοι της παθολογίας, της χειρουργικής, της παθολογικής ογκολογίας, οι γενικοί γιατροί. Ταυτόχρονα, για οποιαδήποτε αλλαγή του προγράμματος σπουδών θέλουμε την υποστήριξη των μελών ΔΕΠ και να συνάδει με τις ανάγκες αγοράς εργασίας. Αυτό τονίστηκε και από τον κύριο Πασχόπουλο και από την κυρία Τζαφλίδου, την κοσμήτορα, καθώς αυτή τη στιγμή τα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν μια έλλειψη ενδιαφέροντος νέων επιστημόνων να κάνουν ειδικότητα γιατί πηγαίνουν κατευθείαν στο εξωτερικό. Δεν έχουμε προνοήσει, δεν έχουμε ετοιμάσει ένα εναλλακτικό σχέδιο για να μπορέσουμε να κρατήσουμε τους νέους επιστήμονες στη χώρα μας.
(ΠΜ): Σε σχέση με την αγγειοχειρουργική που είναι ένα τεράστιο θέμα και το αναγνώρισε και ο κύριος Κουρουμπλής, υπάρχουν ευθύνες στη διοίκηση κύριε Βάββα, γιατί δεν προχώρησε γρήγορα η πλήρωση κάποιας θέσης; ‘Η αν απ την ιατρική σχολή δεν δρομολογήθηκε η πρόσληψη κάποιου μέλους ΔΕΠ εδώ και καιρό;
(ΦΒ): Αν δούμε διαχρονικά την αγγειοχειρουργική κλινική, τα τελευταία 15 χρόνια, ναι υπάρχουν ευθύνες και των διοικήσεων.
(ΠΜ): Ενδεχομένως και της Ιατρικής Σχολής, έτσι;
(ΦΒ): Και η ιατρική σχολή έχει δώσει μία θέση ΔΕΠ και θεωρώ ότι θα μπορούσε να είχε δώσει όλα αυτά τα χρόνια και τουλάχιστον μία επιπλέον θέση ΔΕΠ. Άρα λοιπόν, για να φτάσουμε εκεί που φτάσαμε, σίγουρα είναι ευθύνη και των διοικήσεων του νοσοκομείου και της ιατρικής σχολής. Όμως, πιστέψτε με, καμία διοίκηση του νοσοκομείου και κανένας πρόεδρος ιατρικής Σχολής δεν διορίζει και δεν έχει έτοιμες λύσεις, προκειμένου να λύσει τα προβλήματα στελέχωσης. Πραγματικά, στο διάστημα της τελευταίας χρονιάς, του 2014 που είμαι στη διοίκηση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, έγιναν όσα δεν είχαν γίνει τα τελευταία 14 χρόνια. Τα περισσότερα από αυτά, τους τελευταίους τρεις μήνες σε πλήρη συνεργασία με τον κύριο Πασχόπουλο. Λέω επιγραμματικά τι έγινε το 2014: Υπήρχε αίτημα για πρόσληψη επικουρικού προσωπικού από τον κύριο Ματσάγκα που ήταν ο επιστημονικός διευθυντής. Τέσσερα αιτήματα της διοίκησης του νοσοκομείου στην 6η ΥΠΕ και στο υπουργείο. Από τις πέντε προσκλήσεις του υπουργείου, στις 4 υπήρχε θέση αγγειοχειρουργού, επικουρικού προσωπικού. Και οι τέσσερεις απέβησαν άκαρπες. Τον Μάιο του 2014, με έγγραφό μου προς τον διοικητή της ΥΠΕ, ζητούσα την απόσπαση ειδικευμένου αγγειοχειρουργού από το Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Πάτρας, γιατί δεν υπάρχουν αλλού τέτοιες ειδικότητες ή από νοσοκομείο άλλης Υγειονομικής περιφέρειας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί και μία αναρρωτική άδεια που είχε ο κύριος Περούλης. Δεν κατέστη δυνατόν. Τον Ιούνιο του 2014, ζητήσαμε και εγκρίθηκε το αίτημά μας για σύσταση τριών θέσεων ειδικευομένων. Δεν έχουμε καμία απάντηση μέχρι σήμερα. Αυτά έχουν τονιστεί στη νυν πολιτική ηγεσία. Το κυριότερο, που δείχνει και την προσέγγιση της διοίκησης ότι αυτό το πρόβλημα λύνεται μόνο με την πρόσληψη μόνιμου ιατρικού προσωπικού, είναι ότι όταν αποδεσμεύτηκαν οι διαδικασίες κρίσεων που είχαν παγώσει το 2011, η διοίκηση του νοσοκομείου έτρεξε τον διορισμό μιας θέσης επιμελητή Β που είχε ολοκληρωθεί η κρίση της το 2011, δημοσιεύθηκε στο αντίστοιχο ΦΕΚ και ήταν μόνο ένας υποψήφιος, ο οποίος χρησιμοποίησε το διάστημα που του δίνει ο νόμος, τις 30 μέρες, για να αρνηθεί τελικά την θέση. Στις 10/12 μας κοινοποιήθηκε απ το υπουργείο η άρνηση, στις 13/1 αιτηθήκαμε την επαναπροκήρυξή της. Υπάρχει δέσμευση του υπουργού ότι θα είναι στις θέσεις που θα βγάλει τώρα τον Απρίλιο- Μάιο. Όσον αφορά τις δύο θέσεις που εκκρεμούσαν στο συμβούλιο κρίσης του νοσοκομείου μας, υλοποιήθηκαν με πρωτοβουλία της διοίκησης που ο Διοικητής προεδρεύει του συμβούλιου κρίσεων. Γίνανε οι κρίσεις, υπήρχαν τρεις υποψηφιότητες για δύο θέσεις, και 1/12 στάλθηκαν τα δικαιολογητικά για έλεγχο νομιμότητας και για διορισμό. Η μεγάλη ανησυχία της διοίκησης είναι ότι επειδή αποτελούν κρίσεις υποψηφιοτήτων που είχαν υποβληθεί το 2011, για πολλές από αυτές τις κλήσεις, αν και θα δημοσιευτούν σε ΦΕΚ, δεν θα υπάρχει πια το ενδιαφέρον των υποψηφίων, γιατί πολλοί από αυτούς έχουν φύγει στο εξωτερικό. Άρα λοιπόν, το θεσμικό Πλαίσιο που διέθετε το νοσοκομείο, το εξάντλησε. Έγιναν τόσα όσα δεν έγιναν μέσα σε 15 χρόνια.
(ΠΜ): Ο κύριος Περούλης μπορούσε να μείνει;
(ΦΒ): Ο κύριος Περούλης μετά την άγονη έκβαση της τελευταίας προκήρυξη που έγινε το Δεκέμβριο, μπορούσε να μείνει για ένα χρόνο ακόμα. Όμως ο ίδιος, θεωρώντας ότι πρέπει να κοιτάξει την επιστημονική του εξέλιξη και ταυτόχρονα και μία πιο μόνιμη επαγγελματική σταδιοδρομία, προτίμησε να αναζητήσει τη συνέχεια της σταδιοδρομίας του είτε στον ιδιωτικό τομέα, είτε στο εξωτερικό, είτε να αναζητήσει μία μόνιμη θέση. Θέλω να πω εδώ ότι μαζί με την Ιατρική Σχολή θέσαμε τον Υπουργό ότι θα κάνουμε από κοινού βήματα τόσο στο υπουργείο υγείας όσο και μέσα από την Ιατρική Σχολή. Θεωρώ ότι αυτές οι ενέργειες, πρέπει να τρέξουν με τη διαδικασία κατεπείγοντος μέσω του υπουργείου που διορίζει το μόνιμο προσωπικό. Εκεί υπάρχει και μία επιπλέον πρόταση που έχουμε κάνει, να δει το Υπουργείο και τη δυνατότητα σύστασης προσωποπαγών θέσεων για επιστήμονες ενδεχομένως που είναι στο εξωτερικό αυτή τη στιγμή, που θα ρθούνε και θα υπάρχει μία πρόβλεψη, αν σε μία πενταετία δεν καλυφθούν οργανικές θέσεις μόνιμες που εμείς έχουμε ολοκληρώσει τις κρίσεις σε τρεις αυτή τη στιγμή, να μπορούν να καταλάβουν ακόμα και οργανικές θέσεις. Είναι η μόνη λύση.
(ΠΜ): Κύριε Πασχόπουλε είναι μία διαχρονική ευθύνη βέβαια και της Ιατρικής Σχολής ότι δεν φρόντισε να καλύψει τη θέση, όταν ήταν καλύτερες οι εποχές;
(ΜΠ): Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Αν το δούμε μέσα στη δεκαπενταετία, σαφώς έχει ευθύνες και η ιατρική σχολή. Παρόλα αυτά, από όταν ήρθε η κρίση, οι θέσεις στα πανεπιστήμια έχουν περιοριστεί. Σήμερα να ζητήσω εγώ μία θέση και να μου δοθεί, θέλω ένα οκτάμηνο να κάνω εκλογή και θέλω μία διετία για να διορίστει το συγκεκριμένο μέλος ΔΕΠ. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, σαν ιατρική σχολή δεν είμαστε τόσο ευέλικτοι όσο μπορεί να είναι μία θέση στο ΕΣΥ. Κάτι το οποίο πρότεινε ο υπουργός και ελπίζουμε ότι θα το δει, είναι ο ένας χρόνος για τους επικουρικούς γιατρούς να γίνει δύο χρόνια. Αυτό, κατά την άποψή μου, είναι πάρα πολύ σημαντικό. Από εκεί και πέρα βέβαια, η Ιατρική Σχολή θα κάνει τις απαραίτητες ενέργειες, και το έχουμε δρομολογήσει με τον κύριο Ματσάγκα, θα σταλεί ένα γράμμα υπό τη μορφή του επείγοντος, μήπως μπορέσουμε και ικανοποιηθούμε, να πάρουμε μία θέση ΔΕΠ την οποία θα την προορίσουμε για την αγγειοχειρουργική κλινική.
(ΠΜ): Αλλά απαιτεί χρόνο αυτό που είπατε…
(ΜΠ): Φυσικά απαιτεί χρόνο. Δεν νομίζω ότι η επίλυση του προβλήματος της αγγειοχειρουργικής μπορεί να προκύψει αύριο το πρωί.
(ΠΜ): Πόσο απαραίτητη είναι η συγκεκριμένη κλινική;
(ΜΠ): Από τις πλέον απαραίτητες κλινικές αυτή τη στιγμή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και στην Ιατρική Σχολή. Μάλιστα η Ιατρική Σχολή, εάν συνεχίσει αυτή η μείωση των θέσεων τα επόμενα χρόνια, υπάρχουν πολλές ειδικότητες με μειωμένα μέλη ΔΕΠ, με συνταξιοδοτήσεις οι οποίες θα γίνουν σύντομα και θα αντιμετωπίσουμε σοβαρά προβλήματα.
(ΠΜ): Που το εντοπίζετε κυρίως το πρόβλημα; Είναι στο σύνολο της Ιατρικής Σχολής; Γιατί το πρόβλημα αυτό το αντιμετωπίζουν πάρα πολλές σχολές στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων σήμερα, με το προσωπικό το οποίο βρίσκεται σε φάση συνταξιοδότησης και ισχύει για τις πιο παλιές σχολές.
(ΜΠ): Σαφώς. Όπως είπα και στον Υπουργό, τον Σεπτέμβριο του 2015 εμείς θα είμαστε -12 μέλη ΔΕΠ σε σημαντικά αντικείμενα. Υπάρχουν συνταξιοδοτήσεις, δυστυχώς υπήρξαν θάνατοι μελών ΔΕΠ, νεαρών στην ηλικία, άρα λοιπόν εμείς τον Σεπτέμβριο θα είμαστε -12. Ακόμα και το 1 προς 10 να ισχύει, θα πρέπει να μας δοθεί τουλάχιστον μία θέση. Δεν απάντησε ο υπουργός πάνω σε αυτό, ας ελπίσουμε ότι θα απαντήσει στις οχλήσεις τις οποίες θα κάνουμε. Βέβαια το πρόβλημα αφορά το υπουργείο υγείας. Στις συζητήσεις τις οποίες θα κάνουμε και με τα δύο υπουργεία και οι οποίες έχουν δρομολογηθεί, θα πιέσουμε να λυθεί αυτό το πρόβλημα, διότι την επόμενη πενταετία θα υπάρξουν περισσότερες συνταξιοδότησης και θα υπάρξουν βασικά αντικείμενα της Ιατρικής Σχολής, κλινικά αντικείμενα τα οποία προσφέρουν και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, τα οποία θα μείνουν χωρίς στελέχωση.
(ΠΜ): Μπορείτε να μας δώσετε μια εικόνα για το προσωπικό που υπηρετούσε στην Ιατρική Σχολή, το διδακτικό προσωπικό, τα προηγούμενα χρόνια και πού βρίσκεται σήμερα;
(ΜΠ): Από 176 άτομα, αυτή τη στιγμή έχουμε 168. Με τις συνταξιοδοτήσεις οι οποίες θα γίνουν, στις 31/8 θα είμαστε μείον 4, άρα λοιπόν τον Σεπτέμβριο θα έχουμε 164 άτομα.
(ΠΜ): Και ο αριθμός αυτός χρόνο με το χρόνο βαίνει μειούμενος…
(ΜΠ): Σαφώς.
(ΦΒ): Κύριε Μπούρχα, να πω ότι εκτός της αγγειοχειρουργικής κλινικής, υπάρχει αυτή τη στιγμή η πνευμονολογική κλινική που έχει ένα μέλος ΔΕΠ, η νεφρολογική κλινική που έχει ένα μέλος ΔΕΠ, υπάρχει η καρδιοχειρουργική που έχει δύο μέλη ΔΕΠ, η ενδοκρινολογική κλινική που θα μείνει με ένα μέλος ΔΕΠ, η πλαστική χειρουργική που επί σειρά ετών έχει ένα μέλος ΔΕΠ που υποστηρίζει ένα μεγάλο αριθμό περιστατικών, έχει ξεπεράσει πολλές φορές τα όριά του ο διευθυντής, ο κύριος Λυκούδης, άρα λοιπόν μιλάμε για μία σειρά κλινικών οι οποίες μένουν με ένα μέλος ΔΕΠ. Άρα καταλαβαίνετε το πρόβλημα εδώ.
(ΠΜ): Θα με συγχωρήσει ο κύριος Γεωργόπουλος που μονοπωλούμε λίγο το ενδιαφέρον αλλά θα επιμείνω. Είναι ευθύνες των διοικήσεων των προηγούμενων ετών;
(ΦΒ): Μιλάμε για 7-8 κλινικές που θα μείνουν με ένα μέλος ΔΕΠ. Σαφώς δεν υπήρχε ένας σχεδιασμός σε ένα βάθος δεκαετίας, με ότι αυτό συνεπάγεται. Πρέπει όμως να λάβουμε σοβαρά υπόψιν ότι στα νοσοκομεία, όπως και στα πανεπιστήμια, από το 2010 και μετά είχαν παγώσει όλες οι διαδικασίες πρόσληψης. Ξέρετε πολύ καλά ότι η κάλυψη μελών ΔΕΠ δεν έχει να κάνει μόνο με την οικονομική συγκυρία. Έχει να κάνει με τον σχεδιασμό του πανεπιστημίου, με την εξέλιξη της ιατρικής σχολής, με τον σχεδιασμό που είχε η πρυτανική αρχή, άρα λοιπόν είναι πολλές οι παράμετροι που συνέβαλαν σε αυτή την κατάσταση.
(ΠΜ): Να έρθουμε λίγο στο ευρύτερο θέμα των ελλείψεων σε προσωπικό. Σας ρώτησα πριν κύριε Γεωργόπουλε εάν κινδυνεύει νοσοκομείο να κλείσει και είναι ένα ζήτημα το οποίο κάποιοι φοβούνται. Γιατί να λειτουργεί, για παράδειγμα, ένα νοσοκομείο σαν της Πρέβεζας με τα τεράστια προβλήματα, όταν κινδυνεύει η δημόσια υγεία, όταν κινδυνεύει κάποιος ασθενής που θα πάει να εξυπηρετηθεί και εδώ κύριε Βάββα δημιουργήθηκε ένα εξίσου μεγάλο θέμα με μια μετακίνηση παθολόγου στη Λευκάδα. Ρωτάω λοιπόν, κύριε Γεωργόπουλε, εάν είναι όντως τεράστιο το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού και αν έχει επίγνωση αυτού ο υπουργός.
(ΛΓ): Νομίζω ότι έχει πλήρη επίγνωση το υπουργείο. Περιγράφηκε μία διαδικασία καθώς αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζουμε και εμείς, παρότι δεν είμαστε πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Πονάμε στη διαδικασία πρόσληψης. Έπρεπε να έχουμε πολύ πιο ευέλικτες διαδικασίες. Σίγουρα περάσαμε μία 5ετία κατά την οποία υπήρχε η αναλογία 1/10 στην αρχή, 1/5 στη συνέχεια αλλά δεν τηρούνταν ούτε αυτό. Υπήρχαν οφθαλμοφανέστατα προβλήματα τα οποία πολύ εύκολα θα μπορούσε να λυθούν αλλά μπλέξαμε σε γραφειοκρατικές διαδικασίες. Και δεν είναι μόνο στις προσλήψεις του ιατρικού προσωπικού, είναι και σε θέματα διοικητικού, τεχνικού όπως και νοσηλευτικού ή βοηθητικού προσωπικού. Εν πάση περιπτώσει, θα σας πω ένα παράδειγμα μόνο. Μιλάμε για ένα σύστημα υγείας που φτιάχτηκε πριν 30- 35 χρόνια. Εγώ έχω ένα τμήμα στο Χατζηκώστα, το βιοχημικό, που όλοι μέσα είναι με 32 χρόνια προϋπηρεσίας. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει γίνει στελέχωση νέου προσωπικού, δεν έχει γίνει η διάχυση της γνώσης, με αποτέλεσμα το νοσοκομείο να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή αν αυτοί οι άνθρωποι αποφασίσουν να δηλώσουν παραίτηση ή να βγουν στη σύνταξη, να ξεμείνουμε εντελώς από προσωπικό. Και καταλαβαίνετε ότι αντίστοιχα χρονοβόρες είναι οι διαδικασίες και για να επαναπροσλάβουμε. Σε αυτά τα ζητήματα πρέπει να λειτουργούμε προληπτικά ώστε να βελτιώνεται ένα τμήμα. Όχι να περιμένουμε να έρθει το πρόβλημα και μετά να το λύνουμε. Η αγγειοχειρουργική επηρέαζε και εμάς. Το Πανεπιστημιακό μας βοηθούσε καθώς τα περιστατικά που ερχόντουσαν τις μέρες που εφημερεύαμε, τα στέλναμε στο Πανεπιστημιακό. Ήταν ένα πρόβλημα που ξέρουμε εδώ και μήνες ότι υπάρχει.
(ΠΜ): Τι μήνες; 10 χρόνια φωνάζει ο κύριος Ματσάγκας.
(ΛΓ): Πάντως επί διοίκησης δικής μου και του κυρίου Βάββα, από την πρώτη μέρα έχουμε μιλήσει άπειρες φορές στο τηλέφωνο για τέτοια περιστατικά αγγειοχειρουργικά, ώστε να διακομιστούν στο Πανεπιστημιακό και όταν δεν εφημερεύει το Πανεπιστημιακό αναγκαζόμαστε να τα στέλνουμε Θεσσαλονίκη ή Πάτρα, με ότι κίνδυνο συνεπάγεται κάτι τέτοιο.
(ΠΜ): Θέλει να παρέμβει τηλεφωνικά η Μαργαρίτα Κιτσανού, μέλος της Ε.Ι.Ν.Η.
(Μαργαρίτα Κιτσανού): Κύριε Μπούρχα, ευχαριστώ πάρα πολύ που μου δώσατε τον το λόγο να επικοινωνήσω με τους διοικητές και τον πρόεδρο της Ιατρικής Σχολής. Χαίρομαι που ο κύριος Βάββας παραδέχτηκε ότι για το πρόβλημα της αγγειοχειρουργικής έχουν ευθύνες και οι διοικητές. Επειδή για πολλά χρόνια βρίσκομαι στο πανεπιστημιακό και στην ένωση νοσοκομειακών γιατρών, θέλω να πω και να τα ακούσουν και πολίτες, ότι –μάταια- ο κύριος Ματσάγκας, για πολλά χρόνια, ζητούσε έναν επικουρικό γιατρό. Βέβαια δεν ευθύνεται ο κύριος Βάββας γιατί είναι ένας από τους τελευταίους διοικητές. Όπως καταλαβαίνετε, τόσα χρόνια ένας γιατρός δεν μπορεί να λειτουργήσει και σήμερα αυτό το φαινόμενο συνεχίζει να υπάρχει και πρόσφατο παράδειγμα είναι και ο καθηγητής της πλαστικής χειρουργικής ο οποίος για πολλά χρόνια είναι μόνος του. Και εκείνος κατά τον ίδιο τρόπο ζητάει επικουρικούς. Όμως χαίρομαι που ο κύριος Πασχόπουλος, μόλις ανέλαβε ζήτησε μέλος ΔΕΠ, προς τιμή του, αλλά θέλω όμως να πω κάτι. Το μέλος ΔΕΠ, δια νόμου, πρέπει να βρίσκεται στο νοσοκομείο 8 ώρες. Αυτό δεν είναι αρκετό για μία τέτοια καίρια κλινική όπως είναι η αγγειοχειρουργική, άρα λοιπόν και ένα μέλος γιατρού ΕΣΥ, θα ήταν απαραίτητο με οποιαδήποτε διαδικασία. Ο κύριος Περούλης ήταν ένας εκλεκτός συνάδελφος, που ήταν 36 ώρες το 24ωρο στο νοσοκομείο και προσέφερε υπηρεσίες. Όμως πιστεύω ότι κανείς δεν έκανε κάτι να τον κρατήσει. Το δεύτερο που θέλω να σχολιάσω και θα σας αφήσω, είναι ότι το εκπαιδευτικό πρόγραμμα βγαίνει σε συνεργασία της ιατρικής σχολής με το ΚΕΣΥ. Σήμερα η εκπαίδευση των ειδικευομένων δεν είναι όπως πρέπει στο νοσοκομείο. Για πολλά χρόνια παραλείπονται εκπαίδευσεις στη μονάδα εντατικής θεραπείας και στην καρδιοχειρουργική και πιστεύω ότι κάποιοι έχουν ευθύνες για αυτό. Ευχαριστώ για την ευκαιρία να παρέμβω.
(ΦΒ): Κύριε Μπούρχα, αναφορικά με την αποδυνάμωση των νοσοκομείων και τις ελλείψεις, να πω ότι πραγματικά τα δυο νοσοκομεία των Ιωαννίνων, είναι σε πολύ καλό επίπεδο, συγκρινόμενοι με ολόκληρη τη χώρα, και το έχουμε πει πολλές φορές τόσο εγώ όσο και ο κύριος Γεωργόπουλος. Άρα λοιπόν, ο νομός Ιωαννίνων είναι από τους λίγους νομούς που πραγματικά σας λέω ότι ελάχιστα περιστατικά διακομίζονται σε άλλα κέντρα και υποστηρίζει όλο το φάσμα των ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών που μπορεί να έχει ένα σύγχρονο νοσηλευτικό ίδρυμα. Εκείνο που επιδεινώνει την κατάσταση είναι η αποδυνάμωση των νοσοκομείων της περιφέρειας, όπως πολύ σωστά είπαμε πριν, της Λευκάδας, της Πρέβεζας, των Φιλιατών. Η Άρτα είναι ένα νοσοκομείο που κρατάει ακόμα αλλά πόσο θα κρατήσει αφού δεν μπορεί να υποδεχτεί όλο αυτό το φόρτο; Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα που τέθηκε στον Υπουργό, ότι τον τελευταίο χρόνο, το 2014, η ψυχιατρική κλινική της Άρτας ουσιαστικά δε νοσηλεύει. Λειτουργεί σαν εξωτερικό ιατρείο. Αυτό έχει συσσωρεύσει προβλήματα στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου μας που είναι ανοιχτού τύπου, είναι η μόνη ψυχιατρική κλινική που έχει μονάδα οξέων περιστατικών και δεν λειτουργεί εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού. Ελλείψεις προσωπικού που ναι, είναι στο Ιατρικό κομμάτι, στο νοσηλευτικό μεγάλες ελλείψεις και τα δύο νοσοκομεία και στο διοικητικό και στο τεχνικό. Πραγματικά όμως η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη επειδή συγκεντρώνουμε όλα τα περιστατικά των γύρω περιοχών.
(ΠΜ): Λειτουργείτε διαπεριφερειακά θα λέγαμε…
(ΛΓ): Στην σύσκεψη συμμετείχε και ο κύριος Παπαδιώτης, ο διευθυντής του ΕΚΑΒ για την Ήπειρο και τα νησιά του Ιονίου, ο οποίος έδωσε και νούμερα. Μίλησε για 5.000 περιστατικά τον χρόνο, τα οποία διακομίζονται από όμορους νομούς, στα νοσοκομεία των Ιωαννίνων. Είναι τεράστιος ο αριθμός αυτός. Μίλησε και για δύο με τρία ασθενοφόρα την ημέρα που διακομίζουν περιστατικά από την Κέρκυρα και τη Λευκάδα στα νοσοκομεία των Ιωαννίνων.
(ΠΜ): Πως ρυθμίζεται το που θα πάνε τα περιστατικά κάθε φορά; Ποιος το κανονίζει αυτό; Είναι θέμα του ΕΚΑΒ;
(ΦΒ): Κατ αρχήν τα δυο νοσοκομεία είναι σε εναλλάξ εφημερία. Τα νοσοκομεία αναφοράς είναι των Ιωαννίνων για την Ήπειρο, τη Λευκάδα και την Κέρκυρα. Αν τα δυο νοσοκομεία δηλώσουν αδυναμία, θα αναζητηθεί λύση κατά πρώτο λόγο στην Πάτρα που είναι στην ίδια υγειονομική περιφέρεια ή στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια ακολουθείται ένας αλγόριθμος που πηγαίνουμε στο πλησιέστερο νοσοκομείο αναφοράς, αντίστοιχης περιφέρειας.
(ΛΓ): Αυτό που θέλω να πω επανερχόμενος στο αρχικό σας ερώτημα για την Πρέβεζα και Λευκάδα, δεν είναι δικές μας αρμοδιότητες το τι θα πρέπει να γίνει με αυτά τα νοσοκομεία. Ωστόσο εκτιμώ ότι σίγουρα θα πρέπει να τεθεί το θέμα της επαναχαρτογράφησης του χάρτη υγείας της περιοχής. Απ το να έχουμε δύο νοσοκομεία που υπολειτουργούν, είναι προτιμότερο να έχουμε ένα νοσοκομείο που λειτουργεί σωστά.
(ΠΜ): Τώρα βέβαια το θέμα είναι ποιος παίρνει την απόφαση και το πολιτικό κόστος για να πει ότι κλείνω το νοσοκομείο στην τάδε εκλογική περιφέρεια…
(ΦΒ): Κύριε Μπούρχα, να πω κάτι. Να μη φτάσουμε στο σημείο που είχαμε φτάσει σε μεγάλο βαθμό με τα Κέντρα Υγείας και με τα νοσηλευτικά ιδρύματα, ότι γινόταν με τα τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Κάθε πόλη και νοσοκομείο, κάθε κωμόπολη και ένα κέντρο υγείας. Αυτό έχει συσσωρεύσει τα προβλήματα. Ας λάβουμε υπόψιν μας τους οδικούς άξονες που έχουν γίνει με την Εγνατία και έχουν μεταφέρει όλη τη Δυτική Μακεδονία στην Ήπειρο. Ας δούμε την αναγκαιότητα να υπάρχει νοσοκομείο ενδεχομένως ένα στην παράκτια περιοχή που θα καλύπτει Πάργα- Πρέβεζα- Λευκάδα. Φτιάξαμε σε όλο το τρίτο κοινοτικό Πλαίσιο στήριξης αλλά και σε προγενέστερα, μόνο κτηριακές δομές. Νέο κτίριο στο Πανεπιστημιακό, το πολυδύναμο στο Χατζηκώστα, νέο κτίριο στους Φιλιάτες, ΤΕΠ στην Ηγουμενίτσα, κτίριο στη Λευκάδα και δεν σκεφτήκαμε πως θα λειτουργήσουν αυτά για να παρέχουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας. Γιατί δεν θέλουμε να έχουμε διακομιστικά κέντρα που να τα φέρνουν στα Γιάννενα. Θέλουμε να παρέχεται υπηρεσία υγείας στο σημείο αναφοράς.
(ΠΜ): Κύριε Πασχόπουλε, ο χάρτης αυτός, βλέποντάς τον ως πανεπιστημιακός, σχέδιο Αθηνά, ΑΕΙ και λοιπά και βλέποντας και τον χάρτη Δημόσιας Υγείας, ο ίδιος ανορθολογισμός ακριβώς όπως είπε σωστά ο κύριος Βάββας…
(ΜΠ): Συμφωνώ απόλυτα με τις τοποθετήσεις και των δυο διοικητών. Εγώ θα ήθελα να δω το θέμα ελαφρώς διαφορετικά. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή πάσχουμε στην Πρωτοβάθμια υγεία. Θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στην Πρωτοβάθμια, και αν μου επιτρέπετε, η συμβουλή προς τα νοσοκομεία της περιφέρειας είναι να κερδίσουν ξανά την εμπιστοσύνη του κόσμου, έτσι ώστε τουλάχιστον για πρωτοβάθμια προβλήματα να απευθύνονται σε αυτά.
(ΠΜ): Μα δεν εξαρτάται από το προσωπικό που υπάρχει αλλά απ αυτό που δεν υπάρχει αυτό το πράγμα.
(ΜΠ): Είναι και αυτό μια παράμετρος.
(ΠΜ): Πώς να κερδίσει την εμπιστοσύνη ένας γιατρός που έχει να αντιμετωπίσει εκατοντάδες ασθενείς;
(ΜΠ): Κοιτάχτε να δείτε, υπάρχουν παραδείγματα. Ας πούμε στα περιφερειακά νοσοκομεία παλαιότερων εποχών, που λειτουργούσαν καλύτερα. Βλέπουμε ότι με τη μείωση της στελέχωσης και με την αποδυνάμωση, λειτουργούν χειρότερα. Εγώ νομίζω λοιπόν ότι αυτό θα πρέπει να το προσέξουμε. Ανεξαρτήτως των διακομιδών η οποία γίνονται σε ένα τριτοβάθμιο νοσηλευτικό ίδρυμα, είναι γεγονός ότι η Ήπειρος λόγω της φήμης που έχουν τα νοσοκομεία της, δέχεται και από την Κέρκυρα, δέχεται πλέον και από την Μακεδονία. Υπάρχουν περιπτώσεις οι οποίες έρχονται από όλη την Ελλάδα για να εξυπηρετηθούν και στο επίπεδο του Χατζηκώστα και στο επίπεδο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου. Αυτό είναι φήμη. Είναι δουλειά η οποία γίνεται στα νοσοκομεία μας. Αν μιλήσουμε όμως για την Ήπειρο, προσωπικά πιστεύω ότι θα πρέπει να δώσουμε στα περιφερειακά νοσοκομεία μεγάλη προσοχή στο να ξανακερδίσουμε τον κόσμο που χάνουν σε επίπεδο πρωτοβάθμιας.
(ΠΜ): Και πρωτοβάθμια λέγοντας μιλάμε και για τα κέντρα υγείας και με αυτή την υποδομή που βλέπουμε ότι απαξιώνεται εντελώς…
(ΜΠ): Δε νομίζω ότι λύνεται το πρόβλημα της υγείας φτιάχνοντας κτίρια. Μπορούν να στελεχωθούν ικανοποιητικά τα ήδη υπάρχοντα κτίρια. Από εκεί και πέρα, η ιατρική σχολή σαφώς μπορεί να δώσει από την τεχνογνωσία μέχρι την οποιαδήποτε βοήθεια σε οποιοδήποτε νοσηλευτικό ίδρυμα της Ηπείρου και όχι μόνο στο Πανεπιστημιακό ή στο Χατζηκώστα ή αποκλειστικά μόνο στο Πανεπιστημιακό. Είμαστε διαθέσιμοι για αυτό, θα πρέπει όμως να στελεχωθούν έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
(ΠΜ): Το ζήτημα με τον ένα γιατρό, τον κύριο Ρίζο που γνωρίζω συγκεκριμένα ότι έφυγε, τελικά δόθηκε λύση να μείνει; Είναι τεράστιο πρόβλημα αυτό…
(ΦΒ): Κοιτάξτε να δείτε, αυτό είναι ένα πρόβλημα που προέκυψε την ημέρα της επίσκεψης του υπουργού. Με απόφαση από το διοικητή της 6ης ΥΠΕ, μετακινούνταν για τρεις μήνες ένας παθολόγος απ την 2η παθολογική κλινική του Πανεπιστημιακού, στη Λευκάδα.
(ΠΜ): Είναι μόνιμο το πρόβλημα όμως, εδώ και μήνες.
(ΦΒ): Είχε περιοριστεί το τελευταίο διάστημα καθώς είχε γίνει σαφές από τη διοίκηση του νοσοκομείου ότι δεν μπορούμε να δίνουμε «μπαλώματα» και να υποβαθμίζουμε την παρεχόμενη υπηρεσία στο νοσοκομείο μας όταν εδώ διακομίζονται τελικά όλα τα περιστατικά. Για τη λύση αυτή υπήρχε άμεση επικοινωνία, εκτός των συνδικαλιστικών οργάνων, της διοίκησης του νοσοκομείου με τη διοίκηση της Υγειονομικής περιφέρειας. Αύριο υπάρχει μία συζήτηση στο γραφείο του υπουργού με πρωτοβουλία της κυρίας Τζούφη για να αντιμετωπιστεί το θέμα. Υπάρχει πρόταση της ΕΙΝΗ που ήταν και δικιά μου πρόταση παλαιότερα, όταν ήμουν στο νοσοκομείο Χατζηκώστα και είχα κληθεί να αντιμετωπίσω παρόμοιο περιστατικό. Υπήρχε παθολόγος στη Λευκάδα που από την πρώτη μέρα του διορισμού του στη Λευκάδα, πήρε απόσπαση και πήγε στο Αίγιο όπου παρέμενε για τρία και τέσσερα χρόνια. Το θέμα είναι ότι αυτός ο γιατρός μετά από πίεση πήρε μόνιμη θέση στο Αίγιο και είναι προς διαδικασία δημοσίευσης σε ΦΕΚ ο διορισμός του. Εκεί, αν δεν υπάρξει πρόβλεψη για μόνιμο γιατρό, νομίζω ότι δεν μπορούμε να συζητάμε κάτι άλλο. Μία άλλη πρόταση που συζητήθηκε με την υγειονομική περιφέρεια και έχει προταθεί και στη διοίκηση της ΥΠΕ και στον διοικητή της Λευκάδας, είναι ότι ενδεχομένως στην παθολογική κλινική θα έπρεπε Πρέβεζα- Λευκάδα να την αντιμετωπίζουν ως μία κλινική και να μοιραστούν τις μέρες εφημερίας. Αυτό θα έλυνε πιστεύω σε ένα σημαντικό βαθμό το πρόβλημα αλλά μετακίνηση μόνιμη και ιδιαίτερα σε τέτοιο μεγάλο βαθμό που είναι η πρώτη φορά που γίνεται, γιατί μέχρι τώρα καλύπταμε εφημερίες, νομίζω θα δημιουργήσει αξεπέραστα προβλήματα και ήδη ο διευθυντής της κλινικής, ο κύριος Ελισάφ, μας γνωστοποίησε μία σειρά προβλημάτων που καθιστούν μη πραγματοποιήσιμη τη μετακίνηση του γιατρού για τρεις μήνες.
(ΠΜ): Αυτές οι λύσεις στις οποίες επιμένει όμως φαίνεται η διοίκηση γιατί δεν παίρνει μία απόφαση όπως είπε και ο κύριος Γεωργόπουλος. Τι θα κάνει με κάποια νοσοκομεία τα οποία έχει και αντιμετωπίζουν αυτά τα μόνιμα προβλήματα. Πρέβεζα, Λευκάδα και Άρτα σε έναν βαθμό.
(ΦΒ): Κύριε Μπούρχα, είχε γίνει κατ επανάληψη από τη διοίκηση του νοσοκομείου πρόσκληση για επικουρικό παθολόγος. Τρεις φορές πρόσκληση, εκεί είναι για τρία χρόνια η θέση και δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον. Κατά την άποψή μου, θα είναι μειωμένο το ενδιαφέρον όσο ξέρει ένας νέος γιατρός ότι θα πάει να καλύψει ουσιαστικά μία κλινική που αυτή τη στιγμή ουσιαστικά θα είναι αυτός και άλλος ένας οπότε δεν θα λειτουργούν ούτε ΤΕΠ, δεν θα λειτουργεί ούτε στο σύνολό της η παθολογική.
(ΠΜ): Είναι μεγάλο το ρίσκο που παίρνει ένας γιατρός.
(ΦΒ): Ε βέβαια. Και το οικονομικό που η αντιμισθία του είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με όρους αγοράς στην Ελλάδα.
(ΛΓ): Να προσθέσω κάτι. Είναι μία συνήθης πρακτική. Εμείς από το Χατζηκώστα καλύπτουμε τους Φιλιάτες με χειρουργό εδώ και αρκετό καιρό. Έχουμε καλύψει τη Λευκάδα με νεφρολόγους, καλύπτουμε με αναισθησιολόγο την Πρέβεζα μέχρι και τη Μυτιλήνη. Δεν είναι ένα καινούργιο φαινόμενο. Το ΕΣΥ είναι ένα κλειστό σύστημα. Δεν είναι κακό κατά τη γνώμη μου κάποιες φορές όπου χρειάζονται οι ανάγκες να καλύπτονται από τα άλλα νοσοκομεία. Σίγουρα όμως όχι για ένα μήνα ή για δύο μήνες. Δηλαδή και οι γιατροί πρέπει να κάνουν τον προγραμματισμό τους.
(ΠΜ): Είναι μπαλώματα όμως αυτά κύριε Γεωργόπουλε.
(ΛΓ): Σίγουρα είναι.
(ΠΜ): Σκεφτείτε την ταλαιπωρία στην οποία καλείται να μπει ένας άνθρωπος που θα κληθεί να πάει για τρεις μήνες να υπηρετήσει σε ένα άλλο νοσοκομείο.
(ΛΓ): Αυτό που κάναμε το τελευταίο διάστημα από τη μεριά του Χατζηκώστα όταν καλύπταμε άλλα νοσοκομεία, ήταν να παίρνουμε τη συναίνεση του γιατρού. Δεν στέλναμε χωρίς να έχουμε τη συναίνεση και του γιατρού.
(ΠΜ): Σα φύλλο πορείας, σα να είναι φαντάρος.
(ΛΓ): Υπάρχει αντίστοιχη ορολογία.
(ΜΠ): Η απόσπαση του συγκεκριμένου γιατρού δημιουργεί προβλήματα εύρυθμης λειτουργίας της παθολογικής κλινικής και το γνωρίζω επειδή το έχω κουβεντιάσει εκτεταμένα με τον κύριο Ελισάφ. Δεν μπορούμε να έχουμε αποσπάσεις αυτού του επιπέδου. Προσωπικά βέβαια πιστεύω ότι από τα νοσοκομεία τα κεντρικά των Ιωαννίνων οι αποσπάσεις δεν θα πρέπει να γίνονται, γιατί είναι νοσοκομεία τα οποία έχουν μεγάλο όγκο ασθενών. Έχουν να αντιμετωπίσουν πληθώρα περιστατικών και δημιουργεί καίρια προβλήματα στον προγραμματισμό όλου του νοσηλευτικού Ιδρύματος η οποιαδήποτε απόσπαση, ακόμα και μίας εβδομάδας. Νομίζω ότι αυτό από τα κεντρικά νοσοκομεία της πόλης θα πρέπει να εκλείψει.
(ΠΜ): Κύριε Πασχόπουλε, νιώθετε πως το προσωπικό της ιατρικής σχολής λειτούργησε ενταγμένο όπως θα έπρεπε, μέσα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων; Κατά πόσο ασπάζεστε εν μέρει ή εν πολλοίς την κατηγορία των γιατρών του ΕΣΥ, ότι οι πανεπιστημιακοί γιατροί είστε ένα άλλο κομμάτι, ότι είστε η ελίτ, ας το πούμε έτσι.
(ΜΠ): Κοιτάξτε να δείτε. Εγώ είμαι κλινικός γιατρός στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο τα τελευταία 20 χρόνια. Δε νομίζω ότι είναι χρήσιμο να καλλιεργούμε απόψεις ότι υπάρχει διαχωρισμός πανεπιστημιακών γιατρών και γιατρών ΕΣΥ. Υπάρχουν καλοί και κακοί γιατροί, και στους μεν και στους δε. Προσωπικά εγώ από την πλευρά του θεσμικού μου ρόλου, αλλά και από την κλινική μου υπόσταση επειδή μεγάλωσα ιατρικά μέσα στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο, δε νομίζω ότι θα πρέπει να κουβεντιάζουμε για διαφορές μεταξύ γιατρών ΕΣΥ και πανεπιστημιακών. Νομίζω ότι σε θεσμικό επίπεδο, όσο περνάει από το χέρι μου, θα την καταρρίψω αυτή την άποψη. Δε νομίζω ότι θα πρέπει να γίνεται αυτός ο διαχωρισμός.
(ΠΜ): Γίνεται όμως. Πολλοί το λένε.
(ΜΠ): Μπορεί να γίνεται στη νοοτροπία ορισμένων. Δεν επικροτώ αυτή τη νοοτροπία, την καταδικάζω και προσωπικά και θεσμικά. Δεν θα πρέπει καν να το κουβεντιάζουμε.
(ΠΜ): Κύριε Βάββα, η δική σας θέση ως προς αυτό;
(ΦΒ): Συμφωνώ απόλυτα με τον πρόεδρο της ιατρικής σχολής και το τελευταίο διάστημα καταβάλουμε μεγάλη προσπάθεια αυτό να περάσει και στην καθημερινή λειτουργία των ιατρικών τμημάτων και των κλινικών, συμμετέχοντας και το μέλος ΔΕΠ σε ένα σύνολο δραστηριοτήτων που ενδεχομένως μέχρι τώρα να μην συμμετείχαν στο 100%. Πραγματικά γίνεται προσπάθεια από κοινού, γιατί είναι ένα ενιαίο σύνολο και τα θέματα τα αντιμετωπίζουμε από κοινού και αυτό δείχνει και το θετικό αποτέλεσμα απέναντι στις υπηρεσίες που προσφέρουμε στον πολίτη.
(ΠΜ): Είναι και θέμα της διοίκησης του νοσοκομείου δηλαδή αν θα βάλει να δουλέψουν περισσότερο ή λιγότερο οι πανεπιστημιακοί γιατροί;
(ΦΒ): Το μίνιμουμ που είπε πριν η κυρία Κιτσανού, της παρουσίας των πανεπιστημιακών μελών, των μελών ΔΕΠ, στην ιατρική λειτουργία του νοσοκομείου, προσωπικά θεωρώ όλα τα μέλη ΔΕΠ, το ξεπερνάνε. Δεν μένει κανένας πια στις μέρες αυτές στο τυπικό που ορίζεται για το χρόνο παραμονής ενός μέλους ΔΕΠ τη βδομάδα στο νοσοκομείο. Πραγματικά σας λέω ότι αυτή τη στιγμή, όλοι στο νοσοκομείο, το ιατρικό προσωπικό αλλά και το σύνολο του νοσοκομείου, ξεπερνάει τον εαυτό τους για να μπορέσει να μην υπάρχει καμία έκπτωση στις παρεχόμενες υπηρεσίες. Είμαι απ τους ανθρώπους που λέω κατ επανάληψη ότι η εικόνα αυτή και των δύο νοσοκομείων της πόλης, αντανακλά στο μεγαλύτερο βαθμό το έργο και τη συνεισφορά των εργαζομένων των νοσοκομείων.
(ΠΜ): Είναι γεγονός πως πολλά πράγματα σε αυτή τη χώρα λειτουργούν με το φιλότιμο των εργαζομένων.
(ΜΠ): Επικροτώ αυτό που είπε ο κύριος Βάββας και θα ήθελα να προσθέσω κάτι ακόμα. Δεν θα ήθελα να κάνουμε διαγωνισμό για το ποιος δουλεύει περισσότερο. Συμφωνώ καταρχάς ότι τουλάχιστον σε επίπεδο πανεπιστημιακού νοσοκομείου και ιατρικής Σχολής, οι πανεπιστημιακοί δουλεύουνε ισάξια με τους γιατρούς ΕΣΥ. Εδώ όμως θα πρέπει να προσθέσουμε και κάτι άλλο. Ο ρόλος του ακαδημαϊκού, του μέλους ΔΕΠ, δεν είναι μόνο η κλινική του δουλειά. Είναι η ερευνητική δουλειά, είναι η διδασκαλία. Άρα λοιπόν, εάν προσθέσουμε αυτές τις ώρες, μπορεί να βγάζουμε και περισσότερο από ότι οτιδήποτε άλλο. Δεν θα πρέπει να δούμε στενά έναν κλινικό γιατρό μέλος ΔΕΠ, ότι θα πρέπει αποκλειστικά και μόνο να ασχολείται μέσα στο νοσοκομείο. Θα πρέπει πρωτίστως να κοιτάξει τη διδασκαλία, διότι για αυτό πληρώνεται από το Υπουργείο Παιδείας. Θα πρέπει να κοιτάξει την ερευνητική του δουλειά, διότι είναι στους σκοπούς του να προάγει την επιστήμη και θα πρέπει να προσέξει την κλινική δουλειά, που δεν νομίζω ότι σε επίπεδο Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου έχουν φαινόμενα τα οποία δεν προσέχουν οι πανεπιστημιακοί την κλινική τους δουλειά. Είμαι κάθετα αντίθετος ως προς αυτό και για αυτό τοποθετήθηκα από την αρχή, λέγοντας ότι εγώ δεν διαχωρίζω τον πανεπιστημιακό από τον γιατρό του ΕΣΥ, αλλά σαφώς θα πρέπει να δεχτούμε ότι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του πανεπιστημιακού γιατρού, είναι τελείως διαφορετικά.
(ΦΒ): Κύριε Μπούρχα, δεν θέλω να προσθέσω και δύο τομείς που η διοίκηση μπορεί να βελτιώσει την συνεισφορά των μελών ΔΕΠ στη λειτουργία. Ένας είναι ο αριθμός των ερευνητικών πρωτοκόλλων και των κλινικών μελετών που φέρνει έσοδα στο νοσοκομείο και είναι και στόχευση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου καθώς δημόσια ο υπουργός είπε ότι θα πρέπει να αυξηθεί και να φέρει ένα σημαντικό εισόδημα στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία.
(ΠΜ): Το είπε ο αριστερός Κουρουμπλής αυτό;
(ΦΒ): Ναι, ήταν από τις πρώτες ανακοινώσεις. Το δεύτερο κομμάτι όπου εκεί η διοίκηση σε συνεργασία με τον πρόεδρο της ιατρικής σχολής, θα συζητήσουμε την ολοήμερη λειτουργία και τα απογευματινά ιατρεία, όπου εκεί θέλουμε τα μέλη ΔΕΠ να κάνουνε τον αριθμό των ραντεβού που πρέπει να συνεισφέρουν στο νοσοκομείο, έτσι ώστε να δικαιολογείται και η λειτουργία ιδιωτικών ιατρείων εκτός νοσοκομείου. Αλλά θέλουμε και τη συνεισφορά για να έχουμε και μεγαλύτερο κομμάτι όσον αφορά την παρεχόμενη υπηρεσία αλλά και όσον αφορά τα έσοδα που μπορεί να δημιουργήσει η συνεισφορά τους.
(ΠΜ): Να έρθουμε λίγο στα οικονομικά κύριε Γεωργόπουλε; Αυτά που είπε ο υπουργός, είναι γνωστά. Μνημόνιο, κρίση, με τους προϋπολογισμούς κουτσουρεμένους… Τα βγάζετε πέρα γενικώς; Υπάρχει μία στάση πληρωμών και είναι δεδομένο αυτό το τελευταίο διάστημα. Θα ήθελα να διευκρινίσουμε λίγο και το μεγάλο θέμα με τα αποθεματικά για το είπε κάποια πράγματα ο κύριος Κουρουμπλής.
(ΛΓ): Δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει γίνει στάση πληρωμών αυτή τη στιγμή, σε καμία περίπτωση. Όταν εμείς αναλάβαμε τη διοίκηση των νοσοκομείων στα τέλη του 2013, είχαμε κληθεί άμεσα από την ηγεσία του υπουργείου και ένας κύριος στόχος στη στοχοθεσία που μας είχε δοθεί, ήταν να φέρουμε τους προμηθευτές στο τρίμηνο. Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια για να καταλάβει ο κόσμος. Από τη στιγμή που αγοράζει κάτι το νοσοκομείο και κόβεται το τιμολόγιο, εντός τριμήνου πληρώνεται ο προμηθευτής. Και το είχαμε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό. Είχαμε φτάσει σε κοντά στο τετράμηνο και μάλιστα κάποιους προμηθευτές, τους απολύτως αναγκαίους, δηλαδή σε τρόφιμα, πετρέλαιο, ηλεκτρισμό, τους πληρώνουμε και στο μήνα. Τους τοπικούς προμηθευτές επίσης τους βάζαμε σε κάποια προτεραιότητα. Αυτό που έγινε από το Νοέμβριο και μετά, λόγω των εκλογών και το δίμηνο που έχει μεσολαβήσει μετά τις εκλογές έχουμε πάει πίσω, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να έχουμε φτάσει στο οκτάμηνο.
(ΠΜ): Και δεν ξέρετε αν θα ναι οκτάμηνο, δεκάμηνο ή χρόνος.
(ΛΓ): Μας έχει ξεφύγει λίγο αυτή τη στιγμή. Μακάρι να πάνε καλά τα πράγματα σε γενικότερο επίπεδο ώστε να μπορέσουμε να επανέλθουμε και να υπάρξει χρηματοροή. Δημιουργήθηκε ένα τεράστιο θέμα με τα λεγόμενα αποθεματικά των νοσοκομείων. Εδώ νομίζω ότι ο κόσμος μπερδεύεται με τις λογιστικές και οικονομικές έννοιες. Πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι είναι διαφορετική έννοια ο προϋπολογισμός, διαφορετική έννοια η χρηματοροή, διαφορετική έννοια τα αποθεματικά. Δημιουργήθηκε μια εντύπωση ότι περικόπτονται κατά 50% οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων. Δεν είναι έτσι. Οι προϋπολογισμοί έμειναν σταθεροί. Αυτό που έγινε είναι ότι μπήκαν 50% λιτότερα χρήματα για τις πληρωμές του Ιανουαρίου, σε σχέση με πέρυσι. Δηλαδή η χρηματοροή των νοσοκομείων ήταν χαμηλότερη για ένα μήνα σε σχέση με πέρυσι, με εξαίρεση το νοσοκομείο Χατζηκώστα το οποίο για τον Γενάρη, πήρε το 100% των δαπανών του και αυτό συνέβη μόνο με τρία νοσοκομεία στην Ελλάδα.
(ΠΜ): Γιατί εσείς ήσασταν τυχεροί;
(ΛΓ): Νομίζω ότι είχε να κάνει με την καλύτερη διαδικασία πληρωμών, με κάποια συνεννόηση με τον γενικό γραμματέα Οικονομικών του υπουργείου και με το ταμειακό διαθέσιμο, το πώς δηλαδή είχαμε διαχειριστεί το υπόλοιπο.
(ΠΜ): Αυτό πάντως εγώ το ακούω για πρώτη φορά πάντως, το ότι το Χατζηκώστα ήταν μεταξύ των τριών τεσσάρων νοσοκομείων.
(ΛΓ): Το έχει πει δημόσια ο υπουργός ότι σε 3 νοσοκομεία, στο Χατζηκώστα, στη Μυτιλήνη και στο ΚΑΤ νομίζω, δώσαμε το 100%. Τώρα για τα αποθεματικά των νοσοκομείων. Κάθε νοσοκομείο κινείται διαφορετικά. Η ταχύτητα κάθε νοσοκομείου είναι διαφορετική. Για παράδειγμα, εγώ στο Χατζηκώστα, έχω συνεννοηθεί με τις οικονομικές μου υπηρεσίες να κρατάμε ένα μαξιλαράκι. Αν έχουμε ένα εκατομμύριο δαπάνες το μήνα και έρχονται κάποια λεφτά για τις πληρωμές, να κρατάμε 300.000 που είναι τα απολύτως αναγκαία που είπα πριν, τρόφιμα, καύσιμα και ηλεκτροδότηση για δυο μήνες. Αυτά τα χρήματα τα έχουμε πάντα ως μαξιλαράκι για να μη μείνει ακάλυπτο το νοσοκομείο για τουλάχιστον 2 μήνες. Υπήρχαν όμως άλλα νοσοκομεία, όπως το νοσοκομείο των Τρικάλων, που είχε στο αποθεματικό του, στο ταμείο του 2,5 εκατομμύρια.
(ΠΜ): Ο Ευαγγελισμός νομίζω είχε καμιά τριανταριά και από εκεί ξεκίνησε αυτό…
(ΛΓ): Γιατί όμως τα είχαν αυτά τα χρήματα; Ήταν δεσμευμένα γιατί αφορούσαν παλιές πληρωμές που πιθανότητα οι επιχειρήσεις που είχαν εκδώσει τα τιμολόγια δεν μπορούσαν να τα εισπράξουν λόγω έλλειψης ασφαλιστικής φορολογικής ενημερότητας. Τα χρήματα αυτά δηλαδή υπήρχαν για συγκεκριμένο σκοπό. Οπότε αυτό που ζητήθηκε από την ηγεσία του υπουργείου, ήταν αυτοί που έχουν αυτά τα χρήματα, να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες και αυτά που εκκρεμούν πιθανώς θα μετακυληθούν για κάποια στιγμή αργότερα όταν και οι επιχειρήσεις που έχουν προμηθεύσει λύσουν το πρόβλημα της ασφαλιστικής και φορολογικής τους ικανότητας.
(ΠΜ): Άρα το Υπουργείο ήξερε ότι είναι τα δεσμευμένα χρήματα;
(ΛΓ): Το γνώριζε καθώς από τα πρώτα πράγματα που μας ζητήθηκαν ήταν να κάνουμε απολογισμό, να ενημερώσουμε τι υπάρχει σε εκκρεμότητα και ποια είναι τα ταμειακά διαθέσιμα. Είχαν σίγουρα εικόνα. Επίσης οι διοικήσεις όλων των νοσοκομείο, σε μηνιαία βάση υποβάλλουν νοσολογική και οικονομική κίνηση σε μία πλατφόρμα, οπότε το Υπουργείο ανά πάσα στιγμή με ένα κλικ έχει πλήρη εικόνα του τι γίνεται σε κάθε νοσοκομείο.
(ΠΜ): Εσείς κύριε Βάββα είχατε αποθεματικό;
(ΦΒ): Είχαμε ένα εκατομμύριο ευρώ αλλά θέλω να πω ότι όσον αφορά στο ένα εκατομμύριο στο Πανεπιστημιακό, ενδεχομένως να είναι της ίδιας τάξης μεγέθους με τα 300.000 ενός γενικού νοσοκομείου. Είναι σχεδόν κάτω και από την κόκκινη γραμμή ασφαλείας. Συμπληρώνοντας τον κύριο Γεωργόπουλο, θέλω να πω ότι ένα κομμάτι είναι οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων. Από το καλοκαίρι του 2013, οι προϋπολογισμοί νοσοκομείων είναι διαρκώς μειούμενοι. Το 2014 ήταν της τάξης του 10- 15% σε σχέση με το 2013, το 2015 είναι της τάξης του 10%, το 2016 σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα θα είναι επίσης μειωμένο και η πρώτη χρονιά που φαίνεται οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων να είναι καλύτεροι από την προηγούμενη χρονιά, όχι όμως στα όρια που ήταν το 2010, είναι το 2017. Εκτός αν αλλάξουν τα πράγματα με την διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση. Άρα στους προϋπολογισμούς, η άποψη της διοίκησης του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου είναι ότι δεν μπορεί να πάμε κάτω από αυτόν του 2013. Λέω ενδεικτικά ότι το 2013 ήταν 50 εκατομμύρια, το 2014 46 εκατομμύρια, το 2015 λειτουργούμε με αυτή τη στιγμή με το 90% του προϋπολογισμού που είναι 34 εκατομμύρια, θα φτάσει 38 εκατομμύρια. Πάντα στο τέλος της χρονιάς και στο πανεπιστήμιο και στο Χατζηκώστα δίνονται χρήματα επειδή γίνεται πολύ καλή διαχείριση και θα φτάσουμε τα 40-41 εκατομμύρια. Εμείς όμως θεωρούμε ότι δεν μπορεί, για το μέγεθος του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, να πάμε κάτω από τα 50 εκατομμύρια, όταν η κίνηση αυξάνεται διαρκώς και μάλιστα με ρυθμούς της τάξης του 20 και 30%.
(ΠΜ): Σε σχέση με τις καλές εποχές;
(ΦΒ): Το 2010 η φαρμακευτική δαπάνη στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο ήταν 31 εκατομμύρια, το 2014 ήταν 12 εκατομμύρια, άρα λοιπόν μιλάμε για μείωση 65%. Ένα κομμάτι απορροφήθηκε από τη δυνατότητα που δόθηκε στο νοσοκομείο να χρησιμοποιούν και τον ΕΟΠΥΥ όπου υπάρχει η δυνατότητα, αλλά από την άλλη υπήρχαν οι μειώσεις που είχαν να κάνουν με κεντρικές πολιτικές που αναλήφθηκαν σε επίπεδο υπουργείου, όπως ήταν τα παρατηρητήρια τιμών, οι δημόσιοι διαγωνισμοί και οι διαγωνισμοί ανά δραστική ουσία αλλά και ταυτόχρονα και με την διαχείριση που έγινε από τις διοικήσεις τα τελευταία χρόνια. Λέω πάλι ότι μπορεί ένα νοσοκομείο να μην κάνει τίποτα και ξαφνικά να μηδενίσει τις δαπάνες. Μιλάμε για νοσοκομεία που αυξάνουν την κίνηση χρόνο με το χρόνο. Σας λέω χαρακτηριστικά ότι στο ΤΕΠ αυξάνεται κατά 30% τις δύο τελευταίες χρονιές ο αριθμός των πολιτών που έρχονται. Πέρσι, με στοιχεία του ‘14 και του ’13, το νοσοκομείο μας είχε 313.000 ασθενείς το 2014, 296.000 το 2013, δεύτερο μετά τον Ευαγγελισμό σε επίπεδο επισκεψιμότητας εξωτερικών ασθενών. Ένα κομμάτι λοιπόν είναι οι προϋπολογισμοί. Πάμε τώρα στην επιχορήγηση του υπουργείου και σε τι αυτή ανταποκρίνεται. Από τον ιδρυτικό νόμο του ΕΣΥ, τα νοσοκομεία έχουν πόρους πέρα από τη δικιά τους δραστηριότητα που είναι τα απογευματινά ιατρεία που ήρθε στη συνέχεια στο νοσοκομείο, θα πρέπει να έχουν το 50% από τις επιχορηγήσεις και το άλλο 50% από τα ασφαλιστικά ταμεία. Και βγάζουμε έξω μισθοδοσίες, εφημερίες και πρόσθετες που ήταν ένα κομμάτι που βαρύνει τον Κρατικό προϋπολογισμό. Σε αυτό το κομμάτι, από το 2011 και μετά ο ΕΟΠΥΥ δεν είχε ανταποκριθεί στο ελάχιστο τις απαιτήσεις του. Σας λέω ότι 31/12/14, οι απαιτήσεις οι βεβαιωμένες του ΕΟΠΥΥ απέναντι στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο είναι 131 εκατομμύρια ευρώ από 1/1/2012, γιατί έχει γίνει συμψηφισμός και διαγραφή αφού την επιχορήγηση την έδινε το υπουργείο, θεώρησε ότι και οι απαιτήσεις του νοσοκομείου από τον ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να διαγράφονται.
(ΛΓ): Το ασφαλιστικό είναι η ρίζα του προβλήματος.
(ΦΒ): Από την άλλη, οι απαιτήσεις των προμηθευτών από το νοσοκομείο μας με την ίδια ημερομηνία αναφοράς, ήταν 25 εκατομμύρια έως 31/12. Θεωρητικά λοιπόν, θα μπορούσε το νοσοκομείο βγάζοντας έξω λέω πάντα τη μισθοδοσία, να έχει και τη δυνατότητα να επενδύει σε τομείς που θεωρεί ότι έχουν ενδιαφέρον ή ότι υπάρχει ανάγκη να επεκταθεί και να αναπτύξει δράσεις.
(ΛΓ): Να είναι βιώσιμο, με λίγα λόγια…
(ΦΒ): Αν βάλουμε βέβαια την μισθοδοσία, έρχεται μια η άλλη για τα νοσοκομεία. Πάμε λοιπόν τώρα στην επιχορήγηση του υπουργείου. Η επιχορήγηση του υπουργείου από το 2012 και μετά, ήταν με βάση τον προηγούμενο μήνα αναφοράς, να παίρνουμε στο τέλος του επόμενου μήνα το 100% των εξόδων μας. Αυτό γινότανε σε τακτική βάση μέχρι και τον Οκτώβριο του ‘14 και πήραμε επιχορηγήσεις για να έχουμε κλείσει όλο το 14 μέχρι τον Αύγουστο. Πολύ σωστά είπε ο κύριος Γεωργόπουλος, ότι είχαμε φτάσει να έχουμε πληρώσει μέχρι τα μέσα του Σεπτεμβρίου. Εκεί ανακοινώθηκε από τον ΕΟΠΥΥ ότι θα πάρουμε μετά από τόσα χρόνια ως πανεπιστημιακό νοσοκομείο 4.800.000. Τελικά πήραμε 2.400.000 και τα υπόλοιπα 2.400.000 στις 31/12 γνωστοποίησε ο ΕΟΠΥΥ ότι δεν μπορεί να τα δώσει στα νοσοκομεία και δεν ανταποκρίθηκε.
(ΠΜ): Τι τα υποσχέθηκε τότε;
(ΦΒ): Στον προϋπολογισμό ήταν εγγεγραμμένα 20 εκατομμύρια ότι θα παίρναμε από τον ΕΟΠΥΥ. Δεν συζητάω ότι ήταν εγγεγραμμένο στον προϋπολογισμό που γίνεται μέσα από γενικές κατευθυντήριες γραμμές από τη διεύθυνση οικονομικών του υπουργείου μας. Άρα λοιπόν, όταν δόθηκε η επιχορήγηση, τα νοσοκομεία ή θα πλήρωναν το σύνολο των προμηθευτών μέχρι και το Σεπτέμβριο ή θα κάνανε μία διαχείριση. Και το λέω αυτό γιατί όταν έρχεται η ώρα να βάλεις πετρέλαιο ή να πληρώσεις τα τρόφιμα ή τη ΔΕΗ, δεν ενδιαφέρει τους προμηθευτές συγκεκριμένα με ποιον ρυθμό πηγαίνει η επιχορήγησή σου. Άρα κρατήσαμε όλα τα νοσοκομεία ένα ποσό. Εγώ σας λέω μια τάξη μεγέθους, ότι η δαπάνη για πετρέλαιο κάθε μήνα είναι 250.000 ευρώ. Σε αυτό το κομμάτι των αποθεματικών που ήτανε ο Ευαγγελισμός, το Πανεπιστημιακό του Ρίου που είχε πέντε εκατομμύρια ευρώ και το νοσοκομείο των Τρικάλων, παίζουν ρόλο πολλά πράγματα. Από τις επιχορηγήσεις που είχαν δοθεί στα νοσοκομεία για να πληρώσουν προηγούμενες υποχρεώσεις, πολλά από τα χρήματα ήταν δεσμευμένα. Γιατί; Γιατί έπρεπε να πληρωθούν οι δικαστικές αποφάσεις, έπρεπε να πληρωθούν οι προμηθευτές που δεν είχαν μπει στη ρύθμιση μέχρι το 2012 και στην αρχή υπήρχε η πολιτική κατεύθυνση από το υπουργείο να μην πληρωθούν οι εταιρείες που δε μπήκαν στη ρύθμιση όπου έγινε ένα κούρεμα των δαπανών. Στη συνέχεια, το Υπουργείο, μέσα από δικαστικούς αγώνες των εταιρειών ήρθε και πλήρωνε και υπήρχαν δηλώσεις εταιρειών που λέγανε ότι εμείς αποσυρόμαστε από τους τόκους αλλά να πληρωθούμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα προμηθεύτριας εταιρείας στο Πανεπιστημιακό, με οφειλή δύο εκατομμύρια για την περίοδο μέχρι το 2012 και με τους τόκους να έχουν φτάσει στο ένα εκατομμύριο, και μας έστειλε μία επιστολή που μας γνωστοποιούσε ότι αποσύρεται από τους τόκους, αρκεί να της πληρώσουμε το ποσό. Ε, σαφώς θα πληρώσουμε αυτή την εταιρία για να ελαφρύνουμε το δημόσιο κατά 1 εκατομμύριο. Το ότι για τον Γενάρη πληρώθηκε το 50% των δαπανών, δημιουργεί όρους στενότητας ή μειωμένης ικανότητας ρευστότητα στα νοσοκομεία, με αποτέλεσμα να μετακυλύεται σε καθυστερήσεις πληρωμών.
(ΠΜ): Για το εάν επιστρέφονται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους τα χρήματα αυτά τα οποία δεν έχουν αξιοποιηθεί;
(ΦΒ): Εκεί επιστρέφουν τα χρήματα που έχουν να κάνουν με τις πληρωμές για πρόσθετες και για εφημερίες. Είναι όντως πάγια τακτική του γενικού λογιστηρίου του Κράτους γιατί από το 2012 αυτές οι διαδικασίες πηγαίνουν μέσα από τις υπηρεσίες του γενικού λογιστηρίου. Πραγματικά, ότι δεν είχε πληρωθεί, επέστρεφε στο τέλος της χρονιάς στο Γενικό Λογιστήριο και για αυτό χρειαζόταν κάθε χρόνο νομοθετική ρύθμιση για να πληρωθούν παλιές οφειλές.
(ΠΜ): Για τις εφημερίες επίσης υπάρχει ανησυχία κύριε Γεωργόπουλε ότι δεν θα πληρωθούν ακόμα και με την τροπολογία που πέρασε τώρα. Το λένε οι εργαζόμενοι και οι γιατροί αυτό.
(ΛΓ): Παρακολουθούμε το θέμα. Έχει υπογραφεί η κοινή υπουργική απόφαση, θα το δούμε το αμέσως επόμενο διάστημα.
(ΦΒ): Εμείς εκεί έχουμε ένα πρόβλημα σαν Πανεπιστημιακό και ήταν από τα πρώτα προβλήματα που θέσαμε. Η επιχορήγηση για τις εφημερίες του Ιατρικού προσωπικού ήταν αρκετές για να ολοκληρωθεί το 2014. Υπήρχε μία οφειλή, η οφειλή του Δεκεμβρίου του 2014 που πάγια λυνόταν με τη δυνατότητα στον επόμενο χρόνο, μέχρι τον Απρίλιο και η οφειλή ενός μήνα του 2012. Με τη νομοθετική ρύθμιση που ψηφίστηκε την προηγούμενη Παρασκευή στη Βουλή, πραγματικά δίνει τη δυνατότητα μέχρι 30 του μηνός να πληρωθούν αυτές οι εφημερίες του 2014. Για το 2015, περνάει στον προϋπολογισμό του νοσοκομείου και δεν ξέρουμε πότε θα αρχίσει η χρηματοροή. Πάμε τώρα στις πρόσθετες αμοιβές που είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, που απασχολεί το σύνολο του προσωπικού, εκτός γιατρών, επιστημονικό και λοιπό προσωπικό. Εκεί ο συνολικός προϋπολογισμός του νοσοκομείου μας για το ’14, ήταν μειωμένος σε σχέση με το ‘13 κατά 17%, μία πολύ μεγάλη μείωση που δεν μπορούσε να υλοποιηθεί και να γίνει προσαρμογή των προγραμμάτων παρ’ όλες τις προσπάθειες που έκανε η διοίκηση. Φτάσαμε σε σημείο, νοσηλευτικά τμήματα με 25 -30 ασθενείς στη βάρδια, να έχουν μόνο δύο νοσηλευτές οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν μπορούμε να πάμε παρακάτω. Υπήρχαν τρεις λύσεις. Η μία λύση είναι να υπάρξει αύξηση της επιχορήγησης και αυτό ζητάμε από την πρώτη στιγμή της παρουσίας μου στη διοίκηση του νοσοκομείου. Έχουμε αποστείλει τέσσερα έγγραφα στην ΥΠΕ και το υπουργείο και το ζητήσαμε και δύο φορές σε συναντήσεις με τους υπουργούς και με τον αρμόδιο διευθυντή των οικονομικών του υπουργείου. Η δεύτερη λύση είναι να πάμε να κάνουμε οριζόντιες περικοπές σε δεδουλευμένα, που ήταν μία πολιτική την οποία είχα εφαρμόσει στο νοσοκομείο Χατζηκώστα. Το έχω πει πολλές φορές, είναι άδικη πολιτική για τους εργαζόμενους. Είναι ένα μέτρο που είναι λογιστικό αλλά είναι ότι πιο άδικο. Γιατί μιλάμε για εργασία που δεν την πληρώνεσαι. Άρα λοιπόν αυτή δεν επιλέχθηκε η διαδρομή και εκεί υπήρχε και μία αποδοχή και από το σύλλογο εργαζομένων, εκτίμησαν το γεγονός ότι δεν πήγαμε σε μία ματιά επιλογή. Η τρίτη λύση είναι να προσπαθήσεις να προσαρμόσεις το πρόγραμμα στο εγκεκριμένο. Όταν όμως κατεβαίνεις από ένα επίπεδο ασφάλειας…
(ΛΓ): Ανέφικτο.
(ΦΒ): Είναι ανέφικτο, ακριβώς και μεταξύ του να κινδυνεύσει η ποιότητα παρχοής υπηρεσιών υγείας ή να κινδυνεύσει κάποιος ασθενής, προτιμούμε να έχουμε μία λογιστική υποχρέωση την οποία αναγνωρίζουμε απέναντι στους εργαζομένους, έχει τεθεί στον Υπουργό και η ρύθμιση που έχει γίνει αυτή τη στιγμή, λύνει το θέμα του Νοεμβρίου και αφήνει δύο μήνες εκτός.
(ΠΜ): Από εκεί και πέρα, έχει ήδη ξεκινήσει η επίσχεση εργασίας σε κάποια νοσοκομεία στην Αθήνα και μπορεί να πάρει μορφή χιονοστιβάδας.
(ΦΒ): Ουσιαστικά κύριε Μπούρχα, μιλάμε για δύο μήνες που μένουν απλήρωτοι για το 2014. Η ρύθμιση αφορά εγκεκριμένες πιστώσεις για το ‘12 και το ’13-’14. Στην περίπτωση που σας λέω, υπάρχουν περίπου 80 νοσοκομεία που ζητάνε επιπλέον πιστώσεις, νομίζω και το νοσοκομείο Χατζηκώστα έχει ζητήσει, και η διαβεβαίωση από το υπουργείο είναι ότι ετοιμάζεται ρύθμιση αλλά θα τελεί υπό την έγκριση του γενικού λογιστηρίου του κράτους και του Υπουργείου Οικονομικών.
(ΠΜ): Και το τι θα γίνει στη διαπραγμάτευση ασφαλώς… Λοιπόν, να αφήσουμε τα οικονομικά και να πάμε στον επίλογο της κουβέντας. Να δούμε λίγο τα πράγματα αισιόδοξα θα έλεγα από τη μία, απαισιόδοξα απ την άλλη. Για τον κόσμο που ορκίζεται και φεύγει, για την έρευνα που γίνεται και βραβεύεται στην Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων, για τη συνεισφορά της Ιατρικής Σχολής στη δημιουργία καινούργιων τμημάτων, για την αξιοποίηση υποδομών. Καταρχάς, κόσμος ορκίζεται μου λέγατε νωρίτερα στο διάλειμμα, κύριε Πασχόπουλε, αριστούχοι και φεύγουν. Ήδη έχουν κανονίσει να φύγουν για Αμερική.
(ΜΠ): Είναι ένα πρόβλημα το οποίο θα πρέπει να το δούμε σοβαρά, όχι μόνο σε επίπεδο ιατρικής Ιωαννίνων, αλλά πανελλαδικά. Δυστυχώς έχουμε μεγάλη απώλεια νέου δυναμικού η οποία επιλέγει τη λύση του εξωτερικού από την αρχή είτε επειδή υπάρχει ταλαιπωρία εντός της χώρας ή δεν υπάρχουν προοπτικές της χώρας. Αυτό πρέπει να το δούμε σαν χώρα, γιατί πολλά νέα παιδιά φεύγουν και η προσωπική μου άποψη είναι –μακάρι να διαψευστώ- ότι αυτά τα παιδιά δύσκολα θα γυρίσουν. Άρα αυτό θα πρέπει να το δούμε διότι έχουμε μία μεγάλη μείωση του νέου δυναμικού που πολύ το χρειαζόμαστε.
(ΠΜ): Πόσες είναι οι Ιατρικές Σχολές σήμερα στην Ελλάδα;
(ΜΠ): Ιατρικές σχολές υπάρχουν στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τα Γιάννενα, τη Λάρισα, την Αλεξανδρούπολη, την Κρήτη και την Πάτρα.
(ΠΜ): Άρα 7 ιατρικές σχολές. Δεν παράγουμε αρκετούς γιατρούς; Όλοι αυτοί φεύγουν;
(ΜΠ): Νομίζω ότι παράγουμε αρκετούς γιατρούς και είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να το δει…
(ΠΜ): Μέχρι τώρα το βλέπαμε από την άλλη πλευρά, ότι παράγουμε πολύ περισσότερους γιατρούς από όσους χρειαζόμαστε.
(ΜΠ): Δεν αντιλέγω. Εγώ δεν έθεσα το ζήτημα ότι δεν θα έχουμε αρκετούς γιατρούς στη χώρα. Το επίπεδο όμως θα πέσει μακροπρόθεσμα διότι πολλά παιδιά φεύγουν στο εξωτερικό. Άρα λοιπόν, εμείς θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να κρατήσουμε αυτά τα παιδιά εδώ. Αυτή τη στιγμή, υπάρχει μία μαζική ροή τόσο σε επίπεδο νέων πτυχιούχων, όσο και ειδικευόμενων γιατρών οι οποίοι επιλέγουν την μετάβαση στο εξωτερικό, είτε για την ειδικότητά τους, είτε για εργασιακές συνθήκες. Αυτό λοιπόν μακροπρόθεσμα πιστεύω θα μας δημιουργήσει πρόβλημα.
(ΠΜ): Κύριε Πασχόπουλε, εσείς, όταν μπαίνατε πριν πόσα χρόνια να δουλέψετε στο εθνικό σύστημα υγείας ή διοριζόμενος στο πανεπιστήμιο, σε σχέση με τις συνθήκες που έχουν να αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι σε ηλικία γιατροί, μόλις βγαίνουν από τη σχολή, είναι πολύ χειρότερες και οικονομικά και ποιοτικά;
(ΜΠ): Οικονομικά θα μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ακριβώς το ίδιο. Απλώς προ εικοσαετίας που εγώ ξεκίναγα ας πούμε την ιατρική μου καριέρα, οι περισσότεροι από εμάς που σπούδασαν στο εξωτερικό, όπως εγώ που σπούδασα στην Ιταλία, είχαμε τη δυνατότητα να γυρίσουμε πίσω ή αυτοί που τελείωσαν εδώ, να συνεχίσουν να ειδικευτούν εντός της χώρας και μετά να φύγουν για μία μετεκπαίδευση. Για να μην παρεξηγηθώ, εγώ θεωρώ στην καριέρα ενός γιατρού απαραίτητη προϋπόθεση από τα φοιτητικά χρόνια μέχρι τα χρόνια της ειδικότητας ή και μετά από την ειδικότητα, να γνωρίσει το εξωτερικό και να φέρει νέες απόψεις και νέες ιδέες. Το επικροτώ. Αυτό το οποίο φοβάμαι είναι ότι πολλά παιδιά τα οποία σήμερα μεταβαίνουν στο εξωτερικό, δύσκολα θα επιστρέψουν. Άρα λοιπόν εκεί θα πρέπει να το δούμε. Δεν είπα ότι δεν έχουμε επαρκείς γιατρούς. Νομίζω ότι η μείωση σε επίπεδο ιατρικών σχολών θα πρέπει να γίνει. Η Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων, για παράδειγμα, ενώ θα μπορούσε να εκπαιδεύσει άριστα 80 με 100 γιατρούς, μπορεί να δέχεται τους διπλάσιους. Αυτό μας κάνει να έχουμε μία μειωμένη ποιότητα εκπαίδευσης. Θα πρέπει να το δούμε κεντρικά. Γιατρούς έχουμε. Το θέμα είναι να μην χάσουμε τα νέα παιδιά διότι όσο καλά και να είμαστε, χρειαζόμαστε μία ανανέωση. Χρειαζόμαστε νέο αίμα.
(ΠΜ): Η έρευνα σε τι επίπεδο βρίσκεται σήμερα στο πανεπιστήμιο και στην ιατρική σχολή;
(ΜΠ): Στο πανεπιστήμιό μας, η έρευνα βρίσκεται σε καλό επίπεδο και αυτό το δείχνει το επίπεδο των δημοσιεύσεων των μελών ΔΕΠ και οι πολύ υψηλές ταξινομήσεις που παίρνει η Ιατρική Σχολή. Από εκεί και πέρα όπως πολύ καλά καταλαβαίνετε, η έρευνα χρειάζεται χρήμα και αν δεν έχουμε το χρήμα, η έρευνα μακροπρόθεσμα θα μειωθεί. Άρα λοιπόν αυτό είναι το δεύτερο σημείο στο οποίο θα πρέπει να επικεντρωθούν.
(ΠΜ): Για νέα τμήματα, για τμήματα που λειτουργούν ποιες είναι οι προτάσεις της Ιατρικής Σχολής; Έχει συνεισφέρει τα τελευταία χρόνια; Να δούμε δηλαδή που «πονάει» ή ποια είναι σήμερα η αιχμή της επιστήμης για την οποία θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε κατευθύνσεις σε τοπικό επίπεδο;
(ΜΠ): Η Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων νομίζω δεν έχει αναπτυχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό και χρειάζεται βελτιώσεις, τόσο υλικοτεχνικές σε επίπεδο Ιατρικής Σχολής, και χρειάζεται να εμπλουτίσει καταρχάς τα τμήματα εκείνα τα οποία αυτή τη στιγμή υποφέρουν από τη μείωση του προσωπικού. Χρειάζεται να δώσει μία βάση στο πώς θα βρει κονδύλια για την έρευνα και χρειάζεται να επικεντρώσει σε μία καλύτερη ποιότητα παροχής εκπαίδευσης, χωρίς να σημαίνει ότι η εκπαίδευση αυτή τη στιγμή είναι μειωμένη. Αυτό όμως είναι μία γενικότερη κουβέντα την οποία θα μπορούσαμε να κάνουμε εν ευθέτω χρόνω για τις βλέψεις τις οποίες έχει και για το τι κατεύθυνση θα πρέπει να πάρει μία Ιατρική Σχολή στην χώρα. Είναι γεγονός ότι υπάρχει μειωμένη χρηματοδότηση σε όλα τα πανεπιστήμια. Αυτά τα οποία είπαν οι διοικητές προηγουμένως για τα νοσοκομεία, το πανεπιστήμιο τα βιώνει και σε μεγαλύτερο βαθμό. Ακόμα και υλικοτεχνικά η ιατρική σχολή θα πρέπει να βοηθηθεί στο να αποκαταστήσει τις εγκαταστάσεις της και στο να ανανεώσει τον γερασμένο εξοπλισμό της σε πολλά εργαστήρια. Αυτό δεν είναι μόνο για το προκλινικό αλλά είναι και για το κλινικό. Ακόμα και οι κλινικές έχουν γερασμένα μηχανήματα και κυρίως οι χειρουργικές κλινικές. Θα δοθεί μία ανάσα με το νέο κτίριο το οποίο θα λειτουργήσει, δεν παύει όμως να υπάρχουν υπαρκτά προβλήματα. Από την άλλη, θα πρέπει να γίνουμε λίγο νοικοκύρηδες. Θα πρέπει να διατηρήσουμε και να συντηρήσουμε τον υπάρχοντα εξοπλισμό, χωρίς να σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσουμε τη διεκδίκηση για κάτι καλύτερο.
(ΠΜ): Η έρευνα μπορεί να δώσει χρήμα; Και αν ναι, με ποια μορφή και κατά πόσο είναι στις βλέψεις σας αυτό ως πρόεδρος της Ιατρικής σχολής;
(ΜΠ): Προσωπικά πιστεύω ότι θα πρέπει να επικεντρωθούμε στο πώς μπορούμε να πάρουμε περισσότερα κονδύλια για έρευνα μέσω προγραμμάτων τα οποία είναι πανευρωπαϊκά.
(ΠΜ): Εννοώ η εφαρμοσμένη έρευνα, η έρευνα την οποία παράγει το πανεπιστήμιο και μπορεί να πάει στην αγορά κατευθείαν. Με αυτή τη λογική ρωτάω.
(ΜΠ): Αυτή τη στιγμή, η Ιατρική Σχολή σαν εφαρμοσμένη έρευνα του παράγω κάτι και το βγάζω στην αγορά, υστερεί. Νομίζω ότι θα πρέπει να επικεντρωθούμε και εκεί. Άλλωστε υπάρχουν συνεργασίες της Ιατρικής Σχολής με τεχνολογικά ιδρύματα της χώρας για να περάσουμε και σε αυτό. Δεν θα μείνουμε μόνο σε αυτό, θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε τον Ιατρικό τουρισμό. Με το νέο ΕΣΠΑ, μας δίνεται η δυνατότητα. Θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις διμερείς σχέσεις. Η Ιατρική Σχολή θα πρέπει να αυξήσει τις διμερείς σχέσεις οι οποίες είναι λίγες αυτή τη στιγμή, κατά την άποψή τους. Εννοώ με πανεπιστήμια ή με νοσηλευτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Κυρίως με πανεπιστήμια. Νομίζω ότι θα πρέπει να αποκτήσουμε μία εξωστρέφεια και θα πρέπει να επικεντρωθούμε εκεί.
(ΠΜ): Τον ιατρικό τουρισμό πως τον σκέφτεστε;
(ΜΠ): Νομίζω ότι για την Ήπειρο και γενικά για τις δομές στις οποίες έχουμε, ο συνδυασμός της Ιατρικής δύο πολύ δυνατών νοσοκομείων για την πόλη των Ιωαννίνων που ουσιαστικά εξυπηρετούν την Ήπειρο, νομίζω ότι όχι ο εσωτερικός Ιατρικός τουρισμός αλλά ο εξωτερικός Ιατρικός τουρισμός, είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να στοχεύσουμε.
(ΠΜ): Βαλκάνια φαντάζομαι έτσι;
(ΜΠ): Σε πρώτη όψη Βαλκάνια. Εγώ θα έλεγα ότι οι δομές μας και η υποδομή μας δεν θα πρέπει να απευθυνθεί μόνο στα Βαλκάνια. Θα πρέπει να απευθυνθεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι κάτι όμως το οποίο θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε και νομίζω ότι και η Περιφέρεια βρίσκεται στο σωστό δρόμο τώρα με το νέο ΕΣΠΑ.
(ΠΜ): Πολυδύναμο- πεντάωρο, πενταώροφο -πολυδύναμο είναι δυο ζητήματα, για να κλείσουμε αυτά. Τον κύριο Κουρουμπλή δε νομίζω να τον απασχόλησαν… Βέβαια δεν είπε τις ασυναρτησίες του Γρηγοράκου…
(ΦΒ): Από τη διοίκηση του νοσοκομείου, του παρουσιάστηκε το κτήριο και σε ποια κατάσταση βρίσκεται αυτό. Μιλάμε για ένα κτίριο 69 νοσηλευτικών κλινών, πενταόροφο, πέντε χειρουργικές αίθουσες, δυο ενδοσκοπικά χειρουργεία, μία μονάδα αυξημένης φροντίδας 8 κλινών και μία μονάδα εμφραγμάτων 8 κλινών, αλλά μιλάμε συνολικά για ένα κτίριο που θα μπορούσε να αποτελεί και ξεχωριστό νοσηλευτικό ίδρυμα.
(ΠΜ): Όλες αυτές οι χρήσεις που περιγράψατε είναι πολύ συγκεκριμένες και δεν αλλάζουν με τίποτα; Ρωτώ γιατί απ το ρεπορτάζ αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν διάφορες κόντρες.
(ΦΒ): Πρακτικά ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στο κτήριο και βρισκόμαστε στη διαδικασία της παραλαβής του κτιρίου. Υπάρχει ο ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός, ο εξοπλισμός πληροφορικής και ο ξενοδοχειακός εξοπλισμός, για τους οποίους υπάρχει έγκριση σκοπιμότητας από το υπουργείο. Για τον εξοπλισμό πληροφορικής, η διαχειριστική αρχή της περιφέρειας Ηπείρου έχει εγκρίνει το τεύχος δημοπράτησης. Θα στέλναμε στην εφημερίδα της Κυβέρνησης τις προδιαγραφές για να γίνει μέσω της ηλεκτρονικής διαδικασίας η δημοπράτηση, άλλα μέσα από την τροπολογία που ψηφίστηκε την προηγούμενη Παρασκευή, οι ηλεκτρονικοί διαγωνισμοί θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από 1/1/2016. Αυτό μας έδωσε και μας το χρονικό περιθώριο να το τρέξουμε με τη διαδικασία που υπήρχε μέχρι τώρα. Και υπάρχει τεχνογνωσία και από το γραφείο προμηθειών για να τρέξει γρήγορα η διαδικασία. Είμαστε σε διαδικασία τελικής έκδοσης των όρων του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και μας έχει μείνει μόνο ο ξενοδοχειακός εξοπλισμός. Στις επόμενες 10 μέρες θα δημοπρατήσουμε τον διαγωνισμό πληροφορικής και τις επόμενες 30 μέρες και τον ιατροτεχνολογικό. Το συνολικό ύψος του εξοπλισμού του πενταόροφου κτιρίου είναι 7,5 εκατομμύρια και συμβατική ημερομηνία των αναδόχων για την προμήθεια και την εγκατάσταση είναι η 31η Δεκεμβρίου 2015. Εκτιμώ ότι με την εμπειρία που υπάρχει από τις διαγωνιστικές διαδικασίες και με τη γραφειοκρατία ή μερικές φορές και με την νομική καθυστέρηση ή τις ενστάσεις που μπορεί να προκύψουν, ότι ένας ρεαλιστικός χρόνος για την υλοποίηση και τις προμήθειες του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και της πληροφορικής, είναι το καλοκαίρι του 2016. Άρα λοιπόν μετά, τη διοίκηση του νοσοκομείου και ταυτόχρονα και τη πολιτική ηγεσία του υπουργείου, θα πρέπει να τους απασχολήσει πως θα ενταχθεί λειτουργικά στην παραγωγική λειτουργία του νοσοκομείου, όπου σας είπα τι θα περιλαμβάνει. Εκτιμούμε ότι θα υπάρχει αναγκαιότητα ιατρικού προσωπικού σε εξειδικευμένες χειρουργικές ειδικότητες, όπως η αγγειοχειρουργική και η πλαστική χειρουργική.
(ΠΜ): Πόσος κόσμος περίπου μπορεί να χρειαστεί;
(ΦΒ): Για πέντε αίθουσες θα χρειαστούμε σίγουρα χειρουργούς. Μία πρώτη εκτίμηση που ανέφερα και στον Υπουργό, είναι τουλάχιστον 10 επιπλέον σε χειρουργικές ειδικότητες. Θα χρειαστούμε αναισθησιολόγους, θα χρειαστούμε νοσηλευτικό προσωπικό. Υπάρχει υποδομή στο ισόγειο να γίνει PET/CT, για το οποίο έχουμε την έγκριση της σκοπιμότητας. Θα μείνει ένα μεγάλο κενό στα νοσοκομεία των Ιωαννίνων που δεν έχουμε προβλέψει να υπάρχει μονάδα για παιδιά, αυτή τη στιγμή ΜΕΘ για παιδιά υπάρχει στην Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και την Πάτρα και εκεί ενδεχομένως υπήρχε ένα έλλειμμα στον σχεδιασμό. Αναφορικά με αυτό που μου είπατε, ότι υπάρχουν ξαφνικά φωνές που λένε ότι υπήρχε προνομιακή μεταχείριση ή κάποιοι έχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις, να σας πω ότι το κτήριο πια είναι μια πραγματικότητα. Η υλοποίηση αυτού του έργου ακολουθεί μια ρυθμιστική μελέτη που είναι πριν το 2007 και ακολουθεί και το τεχνικό τεύχος που είχε το έργο και στη διαδικασία της προκήρυξης και στη διαδικασία της έγκρισης και της χρηματοδότησης, το οποίο θέτει δεσμευτικά χρονικά περιθώρια. Μέχρι το 2017 ή αν γίνει έργο- γέφυρα, μέχρι το 2020, δεν μπορούν να αλλάξουν οι χρήσεις που έχουν προβλεφθεί. Άρα, είναι εκ των ουκ άνευ το να συζητάμε τώρα για επανασχεδιασμό. Εάν υπάρχουν οι δυνατότητες αυτές μετά το 2017, είμαστε ανοιχτοί σα διοίκηση να δούμε τι μπορούμε να εκμεταλλευτούμε καλύτερα. Πιστεύω ότι το θέμα πρέπει να το προσεγγίζουμε με τη λογική. Υπάρχουν κλινικές, κυρίως του χειρουργικού τομέα που θα πάνε σε αυτό το νέο κτήριο. Ας δούμε τι θα κάνουμε με τους άλλους χώρους που θα δημιουργηθούν στο γ κτίριο και στο Β κτίριο του νοσοκομείου μας. Εκεί χρειαζόμαστε τη βοήθεια των διευθυντών των τομέων και των κλινικών για να δούμε την καλύτερη δυνατή στελέχωση. Χρειαζόμαστε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, κυρίως τις ειδικότητες που είπαμε.
(ΠΜ): Αυτές θα μπορούσαν να δρομολογηθούν και από τώρα έτσι; Γιατί αν μιλάμε για ενάμιση χρόνο μετά…
(ΦΒ): Έχουν ζητηθεί από τώρα και αν θέλετε να πω ότι το πενταώροφο κτίριο δημιουργεί μία νέα δυναμική στο νοσοκομείο μαζί με τον καινούργιο εξοπλισμό που έρχεται μέσα από το ΕΣΠΑ. Εκτός του κτιρίου, έχουμε απορροφήσει σε αυτήν την πενταετία 12 εκατομμύρια ευρώ για εξοπλισμό και εδώ θέλω να τονίσω το επίπεδο της τεχνικής υπηρεσίας που ωρίμασε μελέτες και έργα, και την διοικητική υπηρεσία στο τμήμα το οικονομικό και των προμηθειών, που κατάφερε ότι σχεδιάστηκε από τεχνική υπηρεσία να «τρέξει» γρήγορα τις διαδικασίες.
(ΠΜ): Κύριε Γεωργόπουλε, να κλείσω με εσάς και το πολυδύναμο. Έχουμε κάτι νεότερο; Το έχετε παραλάβει έτσι;
(ΛΓ): Έχει γίνει η διοικητική παραλαβή του κτηρίου. Πριν πάμε στο πολυδύναμο θα ήθελα να συμφωνήσω με τον κύριο Πασχόπουλο για τη σημασία και τη σπουδαιότητα του ιατρικού τουρισμού, αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να γίνει μία προσπάθεια να απενταχθεί. Η νυν ηγεσία το κατατάσσει στη λογική της εμπορευματοποίησης της υγείας, οπότε πρέπει να γίνει μία προσπάθεια από τη δική μας πλευρά να αρθεί…
(ΜΠ): Συμφωνώ απόλυτα, εγώ μίλησα για την ιδέα…
(ΛΓ): Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Σχετικά με το πολυδύναμο, έχει γίνει διοικητική παραλαβή. Εκκρεμούν δύο μικροί διαγωνισμοί. Είναι ένα υπερσύγχρονο κτίριο, είναι το μοναδικό στην Ελλάδα για αυτή τη χρήση. Ο οργανισμός του απαιτεί 64 άτομα προσωπικό που καταλαβαίνετε ότι αυτή τη στιγμή, φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο. Εμείς πιέζουμε, έπειτα από απόφαση του Δ.Σ., στην υγειονομική περιφέρεια καθώς χρειαζόμαστε χρήματα για τη συντήρησή του και για τη φύλαξή του. Παραλάβαμε ένα κτίριο το οποίο είναι στα πόδια μας, είναι 3.500 τ.μ., έχει ολοκληρωθεί από το 2013 και θα αρχίσει σιγά-σιγά να μην είναι ολοκαίνουργιο κτίριο.
(ΠΜ): Εναλλακτικά σενάρια έχουμε ακούσει πολλά τον τελευταίο καιρό, για το πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει. Δεν ξέρω τι από αυτά φαντάζει ρεαλιστικό και τι ουτοπικό…
(ΛΓ): Ουτοπικό αποδείχθηκε αυτό που είχε δηλώσει ο αναπληρωτής υπουργός υγείας στην επίσκεψή του το προηγούμενο διάστημα, το οποίο είχε φέρει μια τεράστια αναστάτωση γιατί ήμασταν έτοιμοι τότε να κάνουμε τη διοικητική παραλαβή και πήγαμε πίσω όταν είπε ότι θα ενσωματωθεί στο Χατζηκώστα, για τις ανάγκες του νοσοκομείου. Επρόκειτο για κάτι εξαιρετικά ανέφικτο. Δεν γίνεται γιατί είναι από ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Μπορεί να γίνει μόνο αν πληρώσουμε τα 8 εκατομμύρια ευρώ που κόστισε αυτό το κτήριο, αλλά δεν νομίζω να τα έχει κανείς.
(ΠΜ): Ή αν περάσει πενταετία…
(ΛΓ): Αν περάσει πενταετία με τη λογική να έχει χρησιμοποιηθεί για πέντε χρόνια.
(ΠΜ): Και αυτό είναι σημαντικό, πρέπει να λειτουργήσει και με τη χρήση για την οποία φτιάχτηκε.
(ΛΓ): Δυστυχώς, όπως ειπώθηκε πριν, φτιάχναμε κτίρια. Δεν κοιτούσαμε στα Ευρωπαϊκά προγράμματα αυτά, να μπούνε και οι λειτουργικές δαπάνες, τουλάχιστον για κάποια χρόνια, ώστε να λειτουργήσουν αυτά τα κτίρια.
(ΠΜ): Και αυτό βέβαια κύριε Γεωργόπουλε δεν φτάνει γιατί φτιάχνονται με προγράμματα, προγραμματίζονταν για να λειτουργούν με προγράμματα τα οποία ήταν ενταγμένα σε κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, τελειώναν αυτές και ψάχνουμε, για παράδειγμα, που θα μπει το «Βοήθεια στο σπίτι».
(ΛΓ): Αυτό που έχω σκοπό να κάνω, είναι μία δημόσια διαβούλευση. Να καλέσω και ιδιώτες, ανθρώπους που σχετίζονται με την ψυχική υγεία, ώστε να δούμε πώς μπορούμε όλοι μαζί να βοηθήσουμε, να μπει αυτό το κτίριο σε λειτουργία. Το έθεσε και ο περιφερειάρχης στη συνάντηση το θέμα του πολυδύναμου, όπως επίσης πρέπει να πούμε ότι άλλο ένα κτίριο πολύ κοντά στο Χατζηκώστα, στα 500 μέτρα, είναι στην ίδια κατάσταση. Μιλάω για το περιφερειακό εργαστήριο Δημόσιας Υγείας, το οποίο ο περισσότερος κόσμος δεν το ξέρει. Είναι κρίμα γιατί η περιοχή μας είναι η μόνη που δεν λειτουργεί περιφερειακό εργαστήριο Δημόσιας Υγείας. Ένα άδειο κτήριο που έχει φύλαξη 24ωρη ενώ στο Χατζηκώστα, ένα νοσοκομείο με Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, δεν έχουμε καθόλου φύλαξη.
(ΠΜ): Κάτι θέλατε να πείτε κύριε Βάββα…
(ΦΒ): Όσον αφορά το κομμάτι του ιατρικού τουρισμού που ειπώθηκε, και τα δυο τα νοσοκομεία μπορούν να συμμετάσχουν σε αυτή τη δράση του ΕΣΠΑ όπως και στη δράση καινοτομίας στην υγεία, αλλά θα πρέπει να διασαφηνίσουμε στους τηλεθεατές και στα στελέχη των νοσοκομείων ότι δεν μιλάμε για Ιατρικό τουρισμό με τη λογική του να κρατάμε κλίνες για να τις έχουμε για τους τουρίστες. Είναι κλίνες ενταγμένες στην παραγωγική λειτουργία και στην καθημερινότητα των νοσοκομείων αλλά μπορούμε με το επιστημονικό δυναμικό που έχουμε και τον εξοπλισμό που διαθέτουμε, να έχουμε τα κόστη νοσηλίων τέτοια ώστε να γινόμαστε ελκυστικοί και να έχουμε έσοδα, όπως έχουμε έσοδα από τους Αλβανούς πολίτες ή άλλους πολίτες εκτός ευρωπαϊκής ένωσης που πληρώνουν και ενδεχομένως αυτή τη στιγμή φεύγουν και πηγαίνουν είτε στην Τουρκία, είναι στην Ιταλία, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο για να μπορέσουμε να παρέχουμε όλες αυτές τις υπηρεσίες.
