Έλενα Χριστοφορίδου: Κύριε Γεωργόπουλε, δυστυχώς τα πράγματα πάνε χειρότερα και μάλλον δεν τα λέμε κάτω από τις καλύτερες συνθήκες ώστε να μας μεταφέρετε ωραίες ειδήσεις.
(Λάμπρος Γεωργόπουλος): Σας έχω και ωραίες ειδήσεις.
(ΕΧ): Θα τα δούμε σε λίγο. Συνήθως, αυτά που μας απασχολούν είναι τα προβλήματα.
(ΛΓ): Κακά τα ψέματα, δημοσιογραφικά «τραβάει» το πρόβλημα. Το νέο που διαχέεται, είναι το άσχημο νέο αλλά κάποιες φορές πρέπει να αναφέρονται και τα καλά νέα, όπως είναι οι δωρεές, όπως είναι ότι σε αυτές τις πολύ δύσκολες οικονομικά, συγκυρίες, υπάρχουν άνθρωποι που δείχνουν κοινωνική ευαισθησία και κοινωνική αλληλεγγύη και με τις ενέργειές τους μας βοηθούν να στηρίξουμε το σύστημα και να παρέχουμε καλύτερες και υψηλότερου επιπέδου υπηρεσίες υγείας.
(ΕΧ): Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από το θέμα του προϋπολογισμού, από το θέμα των χρημάτων γιατί, πραγματικά, δεν ξέρω αν σας φτάνουν για να βγει η χρονιά.
(ΛΓ): Δυστυχώς δεν φτάνουν, αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία πέντε χρόνια είναι μια οριζόντια περικοπή της τάξεως του 15-20% χωρίς να γίνεται καμιά αναπροσαρμογή πάνω στις ιδιαιτερότητες και στις ανάγκες των νοσοκομείων. Για να σας μιλήσω με αριθμούς ώστε να καταλαβαίνει ο κόσμος, το νοσοκομείο Χατζηκώστα το 2009 λειτουργούσε με δαπάνες 32 εκατομμύρια ευρώ χωρίς σε αυτά τα χρήματα να συμπεριλαμβάνεται η πληρωμή των μισθών η οποία γίνεται απευθείας από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Αυτές είναι οι δαπάνες λειτουργικών εξόδων. Την περσινή χρονιά, το 2014 που ήτανε πλήρως δική μου χρόνια, το νοσοκομείο «έτρεξε» με 14,9 εκατομμύρια ευρώ. Από τα 32 εκατομμύρια φτάσαμε στα 14,9 μέσα σε λιγότερο από πέντε χρόνια και ο περυσινός προϋπολογισμός ήταν επιπλέον 15% μειωμένος οπότε αντιλαμβάνεστε πως φέτος ναι μεν καταφέραμε να είμαστε στα ίδια επίπεδα με πέρυσι, ίσως και λίγο χαμηλότερα αλλά χάσαμε μέσα σε έναν χρόνο περίπου δυόμισι εκατομμύρια ευρώ.
Είναι εις γνώσιν της υγειονομικής περιφέρειας, καθώς κάθε μήνα υποβάλλουμε τα οικονομικά στοιχεία και τις αναλυτικές δαπάνες. Αυτή είναι η εικόνα σε όλη τη χώρα καθώς μιλάω και με άλλους διοικητές ανά την Ελλάδα και είναι εμφανές ότι ήταν δύσκολο να τηρηθεί ο προϋπολογισμός του ’15, με αποτέλεσμα να κάνουμε αιτήματα για αύξηση του προϋπολογισμού και εκτιμώ ότι θα ανάψει επ αυτού το πράσινο φως από την υγειονομική περιφέρεια και το υπουργείο υγείας.
(ΕΧ): Μου είπατε πριν μια φράση –κλειδί. Ότι δεν γίνεται καταγραφή των αναγκών από το υπουργείο. Πως θα τα βγάλετε πέρα ανάλογα με το πόσο κόσμο εξυπηρετεί το κάθε νοσοκομείο.
(ΛΓ): Είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Είχαμε πάρα πολλές ανακατατάξεις την τελευταία χρονιά. Αλλαγές ηγεσίας του υπουργείου υγείας με πιθανότατα αλλαγή πολιτικής, πέσαμε μέσα σε εκλογές…Μόνο το 2015 είχαμε τρεις υπουργούς υγείας και εκεί που θέλω να καταλήξω ότι κάποια στιγμή συζητάγαμε για την ΕΣΑΝ Α.Ε. Ήτανε μια μνημονιακή υποχρέωση το να δημιουργηθεί μία εταιρεία η οποία θα εκτιμούσε τους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων με βάση την κίνησή τους και τις πραγματικές ανάγκες. Πολλοί «πυροβόλησαν» εκείνη τη μνημονιακή υποχρέωση αλλά -να πω την αλήθεια- δεν ξέρω που βρισκόμαστε. Δημιουργήθηκε η ΕΣΑΝ αλλά ποτέ δεν λειτούργησε στην πραγματικότητα. Εύχομαι να είναι ένα εργαλείο αυτή η εταιρεία και να λειτουργήσει ώστε να μπορέσει να γίνει σωστή κατανομή των προϋπολογισμών των νοσοκομείων.
(ΕΧ): Με δεδομένο ότι θα υπάρχει ως υποχρέωση και στο τρίτο μνημόνιο…
(ΛΓ): Έχω διαβάσει το μνημόνιο δεν έχω δει κάτι σχετικό με αυτό, πιστεύω όμως ότι επειδή ήταν στα προηγούμενα θα είναι και σε αυτό.
(ΕΧ): Θεωρείται δεδομένη η λειτουργία της;
(ΛΓ): Νομίζω ότι προς τα εκεί πηγαίνει και είναι και το ορθολογιστικό αυτό. Επειδή μας παρακολουθούν σε όλη την Ήπειρο να πω ότι τα δύο νοσοκομεία των Ιωαννίνων δέχονται πάρα πολύ μεγάλη πίεση από την περιφέρεια. Όχι μόνο από την Ήπειρο αλλά και από την Κέρκυρα και από τη Λευκάδα και από τη Δυτική Μακεδονία.
(ΕΧ): Πίεση από ποια άποψη;
(ΛΓ): Από άποψη επισκεψιμότητας και είδους των περιστατικών. Τα περιστατικά που έρχονται είναι τα πιο βαριά και τα πιο βαριά περιστατικά είναι τα πιο κοστοβόρα. Οι δικοί μας οι προϋπολογισμοί λοιπόν, «τρώγονται» από την περιφέρεια και αυτό πρέπει να το δει υγειονομική περιφέρεια. Αν, για παράδειγμα, η ορθοπεδική κλινική ενός περιφερειακού νοσοκομείου δεν λειτουργεί και δεν βλέπει περιστατικά, αυτά τα περιστατικά έρχονται σε εμάς. Δεχόμαστε πολλούς πολυτραυματίες από τα νησιά του Ιονίου, ας πούμε. Θα έπρεπε λοιπόν, να συνυπολογιστεί αυτή η παράμετρος στο κόστος του ορθοπεδικού υλικού του δικού μας νοσοκομείου.
(ΕΧ): Πολύ σωστά, είναι ένα μείζον θέμα. Βλέποντας το νοσοκομείο Χατζηκώστα, θα λέγαμε ότι έχει διατηρηθεί παρ’ όλες αυτές τις περικοπές του προϋπολογισμού σε καλά επίπεδα και από άποψη παροχής υπηρεσιών υγείας στον πολίτη. Είναι γενικά ένα νοσοκομείο «αγαπητό» στον κόσμο. Γνωρίζω ανθρώπους που πραγματικά λένε «αν μου τύχει κάτι, μακάρι να πέσω στην ημερομηνία που εφημερεύει το Χατζηκώστα για να νοσηλευτώ εκεί» ή που θα «τρενάρει» μια κατάσταση για να επισκεφθεί εσάς, εξαιτίας του πολύ καλού ονόματος που έχει ως ένα νοσοκομείο πολύ κοντά στον άνθρωπο.
(ΛΓ): Σας ευχαριστώ για τα καλά λόγια, γίνομαι και εγώ δέκτης τέτοιων κριτικών. Δεν θα μπω όμως σε διαδικασία ανταγωνισμού. Τα δύο νοσοκομεία της πόλης παρέχουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας. Υπάρχουν ιδιαιτερότητες. Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο είναι αρκετά μεγαλύτερο, έχει κλινικές που εμείς δεν έχουμε, ωστόσο θεωρώ ότι κρατάμε αρκετά καλά, παρά τις αντιξοότητες όλων των τελευταίων ετών και τις σημερινές αντιξοότητες. Ευελπιστώ πως θα μπορέσουμε να αντέξουμε με αυτούς τους στενούς προϋπολογισμούς αλλά και στη μείωση του προσωπικού που αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης και δεν αντικαθίσταται. Πρόκειται για οργανισμούς γηρασμένους με τη λογική ότι το σύστημα υγείας φτιάχτηκε πριν 30 χρόνια και η πλειονότητα των ανθρώπων που βρίσκονται στο σύστημα υγείας, μπήκανε σε αυτό πριν 30 χρόνια και βρίσκονται κοντά στο όριο συνταξιοδότησης. Με την εικόνα που έχω από άλλες περιοχές, νομίζω ότι είμαστε αρκετά καλά στην περιοχή μας.
(ΕΧ): Ποια κλινική σας θα λέγατε ότι πραγματικά αντιμετωπίζει πρόβλημα σήμερα; Έχετε βρεθεί σε σημείο να διακυβεύεται το μέλλον κάποιας κλινικής;
(ΛΓ): Τέλη του 2013 που ανέλαβα το νοσοκομείο, η κλινική που είχε την μεγαλύτερη πίεση λόγω της έλλειψης ιατρικού προσωπικού, ήταν η παιδιατρική. Τώρα είμαστε καλύτερα γιατί έχουμε δυο επιπλέον γιατρούς στην παιδιατρική κλινική. Εκεί που υπάρχει πρόβλημα είναι σε κάποιες ειδικότητες όπως η νεφρολογική, η αναισθησιολογική και αυτή της βιοπαθολογίας στις οποίες υπάρχει έλλειψη ειδικευόμενων γιατρών.
(ΕΧ): Γιατί συμβαίνει αυτό;
(ΛΓ): Για πολλούς λόγους, αν και δεν είναι της αρμοδιότητάς μου. Θεωρώ πιθανό το ενδεχόμενο τα νέα παιδιά είτε να επιλέγουν άλλες ειδικότητες είτε φεύγουν στο εξωτερικό. Τα νοσοκομεία, κατά μεγάλο ποσοστό, στηρίζονται και στους ειδικευόμενους ιατρούς και όταν κλινικές όπως η δική μας νεφρολογική κλινική έχει τέσσερις γιατρούς και τρεις ειδικευόμενους να βγάλουν το πρόγραμμα και ξαφνικά θα μείνουμε με τέσσερις μόνιμους και μηδέν ειδικευόμενους, θα έχουμε πρόβλημα.
(ΕΧ): Σε ότι αφορά τις όχι και τόσο καλές σχέσεις όλων των διοικητών με την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου υγείας, και αναφέρομαι συγκεκριμένα στον κύριο Κουρουμπλή, εσείς παραμένετε στις θέσεις σας αλλά μετά την αλλαγή της κυβέρνησης, έχει υπάρξει κάποια όχληση προς εσάς;
(ΛΓ): Όχι, δεν είχαμε κάποια επικοινωνία. Περάσαμε ένα δύσκολο διάστημα και εμείς, ως διοικητές νοσοκομείων, καταβάλαμε τεράστιες προσπάθειες να κρατήσουμε ζωντανά τα νοσοκομεία και κάναμε πάρα πολλές ενέργειες αλλά δυστυχώς δεν είχαμε την αντίστοιχη ανταπόκριση από το υπουργείο, ίσα ίσα, κάθε τρεις μέρες βλέπαμε δημοσιεύματα που ανέφεραν «αύριο φεύγουν, μεθαύριο φεύγουν»… Πέρασε μάλιστα και μια τροπολογία που ανέφερε ότι λόγω ανικανότητας των διοικητών να διοικήσουν, εξουσιοδοτείται ο υπουργός να απολύσει αζημίως όποιον ήθελε και να προσλάβει όποιον ήθελε. Βέβαια, μπορεί αυτή η τροπολογία να πέρασε πολύ γρήγορα άλλο δεν εφαρμόστηκε λόγω των μνημονιακών υποχρεώσεων καθώς, αν θυμάστε, ήταν στην μέσα στις μνημονιακές υποχρεώσεις του μνημονίου 3 να μην αντικατασταθούν οι διοικήσεις. Έτσι, κατήργησαν την προηγούμενη τροπολογία που είχαν περάσει και είπαν ότι θα πρέπει να φτιαχτεί ένα σύστημα αξιολόγησης ή να βασιστούμε στο ήδη υπάρχον. Το απόσταγμα απ όλο αυτό είναι ότι είναι άσχημο σε τέτοιους οργανισμούς, τόσο μεγάλους και πολυδιάστατους, να υπάρχει μία αβεβαιότητα. Οι διοικήσεις έχουν συμβάσεις κλειστού χρόνου, εγώ, ας πούμε, έχω μία σύμβαση τριετίας και καλό θα ήταν να αξιολογούνται όλοι. Σίγουρα, μπορεί να υπάρχουν διοικήσεις που δεν τα πήγαν τόσο καλά αλλά μπορεί να υπάρχουν και διοικήσεις που τα πήγαν εξαιρετικά. Θα πρέπει λοιπόν, να υπάρχει μία αξιολόγηση και με βάση αυτές να αποφασίζεται αν κάποιος θα συνεχίζει ή όχι. Αλλά θα πρέπει παράλληλα να υπάρχει υγιές περιβάλλον ώστε κάποιος να κάνει το έργο του απερίσπαστος. Είναι μια θέση τεράστιας ευθύνης. Καθημερινά καλείται κάποιος διοικητής να αντιμετωπίσει εκατοντάδες προβλήματα.
(ΕΧ): Μιλώντας για αβεβαιότητα εννοείτε το σήμερα βρίσκομαι στη θέση μου, αύριο θα βρίσκομαι και αν ναι, πως συνεχίζω να δουλεύω έτσι;
(ΛΓ): Περισσότερο έχει να κάνει με τη λειτουργία του οργανισμού, με τη λήψη αποφάσεων, με το πόσο αυτή η όποια απόφαση θα έχει βαρύτητα ή με το κατά πόσο εγώ ως διοικητής θα ξεκινήσω κάποιο μακροπρόθεσμο project. Δεν το έχω κρύψει, αυτό το διάστημα, το πρώτο επτάμηνο- οκτάμηνο λειτουργούσαμε διεκπεραιωτικά. Ασχολούμουν αναγκαστικά με τις υποθέσεις που «καίγανε». Δεν μπορούσα να πάρω γενναίες αποφάσεις, αποφάσεις που θα ήταν εις βάθος διετίας.
(ΕΧ): Πολύς λόγος το τελευταίο διάστημα για την κατάργηση του πενταευρου στα νοσοκομεία. Σας έχει στερήσει πραγματικά σε πόρους αυτή η κατάργηση;
(ΛΓ): Δεν θα σχολιάσω πολιτικά. Ήταν ένα πολύ σημαντικό έσοδο αυτό για τα νοσοκομεία. Μέσα από αυτό, πληρώναμε δαπάνες που είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε από ίδιους πόρους, όπως είναι οι μισθοί των επικουρικών γιατρών, δηλαδή του επιπλέον προσωπικού που μπορεί να έχει κατά καιρούς ένα νοσοκομείο. Βρεθήκαμε σε θέση που κινδυνεύσαμε να μη μπορέσουμε να πληρώσουμε το προσωπικό αυτό. Βλέποντας δε, τα πράγματα μέσα από τη λειτουργία των νοσοκομείων, ήταν και ένα μέτρο ελέγχου της χρήσης των ιατρικών υπηρεσιών, να ξεδιαλύνουμε και λίγο την εικόνα. Επίσης. το πεντάευρο δεν ήταν για τα έκτακτα περιστατικά. Τα έκτακτα περιστατικά δεν πληρώνουν. Το πεντάευρο χρεωνόταν για τακτικό, προγραμματισμένο ραντεβού με ειδικευμένο γιατρό. Δηλαδή, για να δει κάποιος έναν ορθοπεδικό, νομίζω είναι πολύ φυσιολογικό να πληρώσει 5 ευρώ για ένα ραντεβού με έναν άνθρωπο ειδικό, με έναν νοσοκομειακό ορθοπεδικό ή άλλον εξειδικευμένο γιατρό. Και για να θέτουμε τα πράγματα στην πραγματική τους βάση, όταν κάποιος έλεγε «δεν έχω το πεντάευρο», πιστέψτε με, το προσωπικό του νοσοκομείου δεν το απαιτούσε, ούτε το προσωπικό στα Κέντρα Υγείας. Υπήρχαν Κέντρα Υγείας στα οποία τα έσοδα από το πεντάευρο ήταν παντελώς δυσανάλογα των επισκέψεων των συμπολιτών μας σε αυτά. Οπότε καταλαβαίνει κάποιος πως δεν ήταν τόσο απαιτητό το πεντάευρο. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι όχι μόνο θα έπρεπε να υπάρχει το πεντάευρο αλλά και ποσό για την εισαγωγή κάθε ασθενή. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης κάθε εισαγωγή στο νοσοκομείο πληρώνεται με ένα μίνιμουμ ποσό, ανεξάρτητα αν κάποιος είναι ασφαλισμένος ή όχι.
(ΕΧ): Το τελευταίο διάστημα, κακά τα ψέματα, και ενώ έχει ξεφύγει από τα όρια της οικονομικής κρίσης, λόγω της ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνουμε στη χώρα, υποθέτω πως έρχεται κόσμος που έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση να είναι ανασφάλιστος και πρέπει να εξυπηρετηθεί. Πώς τα βγάζουν πέρα τα νοσοκομεία από τον ανασφάλιστο πληθυσμό που φτάνει σε αυτά;
(ΛΓ): Εξυπηρετούμε. Είμαστε υποχρεωμένοι να τους εξυπηρετούμε.
(ΕΧ): Είναι μεγάλος ο αριθμός; Έτσι, για να μας δώσετε την εικόνα.
(ΛΓ): Τα νοσοκομεία εξυπηρετούν. Υπάρχουν επιτροπές, υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες για όποιον είναι ανασφάλιστος ή άπορος. Υποβάλει τα χαρτιά του και εξυπηρετείται χωρίς να έχει κάποιο κόστος.
(ΕΧ): Να έρθουμε λίγο στα Κέντρα Υγείας;
(ΛΓ): Θα ήθελα, αν μου επιτρέπετε, να αναφερθούμε πρώτα στην σημαντική αυτή δωρεά προς το κέντρο υγείας Πραμάντων. Το προηγούμενο Σάββατο, λοιπόν, στα Πράμαντα, στο κέντρο υγείας, κάναμε μια μικρή, σεμνή και λιτή τελετή με την οποία αποδεχτήκαμε τη δωρεά ενός ολοκαίνουργιου ασθενοφόρου, το οποίο θα εξυπηρετήσει τον εκεί πληθυσμό. Πρόκειται για μία δωρεά που έκανε η κυρία Μαρία Ζαρμπαλα από τους Καλαρρύτες των Ιωαννίνων, στην μνήμη αγαπημένων της προσώπων και έχει ιδιαίτερη αξία αυτή η προσφορά από τη στιγμή που έρχεται σε αυτό το δεδομένο οικονομικό περιβάλλον, όπως επίσης και ότι έρχεται από τους κόπους μιας ζωής ενός ανθρώπου. Πήρε τα χρήματα που τα έχει δουλέψει μία ολόκληρη ζωή και τα προσφέρει ως δώρο υγείας, μέσα από μια πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης. Παρών ήταν ο περιφερειάρχης Ηπείρου, ο κύριος Καχριμάνης καθώς επίσης και ο υποδιοικητής της 6ης υγειονομικής περιφέρειας, ο κύριος Κωστακιώτης. Είναι σημαντικό που ήρθε γιατί τα δικά μας κέντρα υγείας, ανήκουν διοικητικά στην Πάτρα. Θα πρέπει λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι, να ξέρουν ποιες είναι οι αποστάσεις. Γιατί μπορεί στον χάρτη η Πράμαντα να φαίνεται δίπλα στους Καλαρρύτες αλλά όταν κάνει κάποιος την απόσταση καταλαβαίνει ποια είναι η διαφορά. Έτσι, είναι σε θέση να δούνε από κοντά τις ανάγκες των κέντρων υγείας. Εγώ να ευχαριστήσω δημόσια τόσο την κυρία Ζαρμπαλά, για την σπουδαία, πραγματικά, πράξη της, η οποία εύχομαι να βρει μιμητές, καθώς επίσης και όλο το προσωπικό του νοσοκομείου με το οποίο εργαστήκαμε εντατικά για να γίνει γρήγορα αποδεκτή αυτή η προσφορά. Διότι, μη νομίζετε ότι είναι μία εύκολη διαδικασία η αποδοχή δωρεάς. Έχει πάρα πολλή γραφειοκρατία. Το πήραμε πάνω μας στο νοσοκομείο, είχαμε λάβει εξουσιοδότηση από την υγειονομική περιφέρεια και με fast track διαδικασίες.
(ΕΧ): Γραφειοκρατία ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις!
(ΛΓ): Δυστυχώς! Πιστέψτε με, ήθελα να κάνω μελέτη περίπτωσης που λέμε στη δική ορολογία, τη διοικητική, το τι τραβάει κάποιος αν θέλει να αποδεχτεί μία δωρεά, ενός ασθενοφόρου, για παράδειγμα. Οι υπηρεσίες που εμπλέκονται είναι πάρα πολλές, τα χαρτιά που χρειάζονται είναι αρκετά και χρειάζεται ένας πολύ μεγάλος συντονισμός. Μακάρι να ήταν πιο απλοποιημένη διαδικασία. Από τη μία είναι καλό γιατί πρέπει να υπάρχει και η διαφάνεια και ο έλεγχος, από την άλλη φανταστείτε σε τι διαδικασία θα βρεθεί ένας άνθρωπος που θέλει να δωρίσει μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Να ευχαριστήσω λοιπόν και πάλι την κυρία Ζαρμπαλά, θα βοηθήσει σημαντικά την περιοχή εκείνη. Υπήρχε ασθενοφόρο αλλά είναι σημαντικό να ανανεώνουμε τον εξοπλισμό.
(ΕΧ): Πάμε τώρα στα Κέντρα Υγείας των οποίων οι αρμοδιότητες και όλη η ευθύνη, έχει μεταφερθεί στην 6η ΥΠΕ, ως προς τη διαχείριση. Είστε από αυτούς που πιστεύετε ότι αυτή η μεταφορά αρμοδιοτήτων από το νοσοκομείο προς την 6η ΥΠΕ είναι κάτι καλό για εσάς; Σας αποσυμπιέζει από πολλές ευθύνες ή θα έπρεπε να έχετε εσείς τον έλεγχο, ως διοικήσεις νοσοκομείων;
(ΛΓ): Στη θεωρία, θα έπρεπε η Πρωτοβάθμια, τα Κέντρα Υγείας, να μην ανήκουν στο νοσοκομείο. Στην πράξη όμως, στη δική μας περίπτωση, μιλάμε για τεράστια υγειονομική περιφέρεια η οποία έχει έδρα στην Πάτρα, με 32 νοσοκομεία και 69 κέντρα υγείας κάτω από την ομπρέλα της. Αν προσθέσουμε τις γεωγραφικές και γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητες όχι μόνο της Ηπείρου αλλά και της Πελοποννήσου, θα δούμε την δυσκολία που υπάρχει στο να ελεγχθούν. Γι’ αυτό και παρατηρούνται αυτά τα προβλήματα στη λειτουργία των κέντρων υγείας. Μάλιστα, δεν σας κρύβω ότι ο Νομός Ιωαννίνων έχει 6 Κέντρα Υγείας, 58 περιφερειακά ιατρεία και οι διευθυντές των κέντρων υγείας, σχεδόν έναν χρόνο από τον απογαλακτισμό τους από το νοσοκομείο, έκαναν ένα έγγραφο προς την υγειονομική περιφέρεια ζητώντας να επιστρέψουν στο νοσοκομείο Χατζηκώστα που όλα αυτά τα χρόνια ήταν υπεύθυνο για την Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Πήγε να γίνει μία αλλαγή, μία μεταρρύθμιση στην Πρωτοβάθμια που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, με αποτέλεσμα να είμαστε σε μία κατάσταση κατά την οποία δεν ξέρουμε αν πρέπει να γίνει έτσι ή αλλιώς, αν έχουμε εμείς εξουσιοδότηση ή η υγειονομική περιφέρεια κ.ο.κ. Ξαναλέω, καλό είναι ότι ανήκουν στην υγειονομική περιφέρεια, αρκεί αυτή να είναι πιο κοντά. Δεν φταίνε οι άνθρωποι στην Πάτρα. Θεωρώ ότι θα πρέπει να «σπάσει» η υγειονομική περιφέρεια και να υπάρχει υγειονομική περιφέρεια με έδρα τα Γιάννενα. Έτσι, τα προβλήματα θα ήταν πολύ λιγότερα και θα εξυπηρετούσε καλύτερα τα Κέντρα Υγείας. Η περιοχή «σηκώνει» τη δική της περιφέρεια. Και η νομοθεσία άλλωστε όριζε οι υγειονομικές περιφέρεις να πατήσουν επάνω στις διοικητικές περιφέρειες. Δηλαδή να είμαστε υγειονομικά, όπως είναι η Αποκεντρωμένη Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας, διοικητικά. Δυστυχώς δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ αυτό.
(ΧΕ): Βέβαια όλα αυτά απαιτούν και τη δημιουργία Υγειονομικού χάρτη…
(ΛΓ): Είπατε κάτι πολύ καίριο. Ο υγειονομικός χάρτης είναι απαραίτητος καθώς έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Δεν είναι ούτε η Ήπειρος, ούτε η βορειοδυτική Ελλάδα γενικότερα όπως ήτανε πριν 10 χρόνια. Έχουμε την ύπαρξη της Εγνατίας και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε την ύπαρξη και της Ιόνιας οδού, υπάρχει η υποθαλάσσια σύνδεση Πρέβεζας – Λευκάδας. Ξεφεύγει από τις δικές μου αρμοδιότητες αλλά με αυτά που έχω δει αυτό το διάστημα και έχοντας υπό την εποπτεία μου και τα Κέντρα Υγείας για ένα χρονικό διάστημα, νομίζω ότι ο χάρτης υγείας της περιοχής θέλει οπωσδήποτε επαναχαρτογράφηση και νομίζω πως όλοι συμφωνούν.
(ΕΧ): Θα ήθελα τώρα να αγγίξουμε ένα θέμα που δεν ξέρω πόσο σας χαροποιεί που δεν έχει διευθετηθεί μέχρι τώρα. Αναφέρομαι στο κεφάλαιο Πολυδύναμο. Θέμα που καίει, πραγματικά.
(ΛΓ): Καίει και φοβάμαι μήπως αναγκαστούμε και γυρίζουμε και κονδύλια πίσω. Σας είπα και πριν ότι μόνο εντός του ’15, μέσα σε 10 μήνες, έχουμε αλλάξει 3 υπουργούς υγείας. Στη δική μου τη θητεία που είναι 21 μήνες τώρα, έχω δει πέντε υπουργός υγείας. Έχω κατέβει στην Αθήνα, έχω κάνει ραντεβού με τους αρμόδιους υφυπουργούς, διότι συνήθως ο υφυπουργός παίρνει την διεύθυνση ψυχικής υγείας. Με το που πηγαίναμε να ξεσκαλώσουμε το θέμα, ανακατάταξη. Εκλογές. Ανασχηματισμός. Κι άλλες εκλογές.
(ΕΧ): Άρα, η σταθερότητα είναι νούμερο ένα σε όλους τους τομείς.
(ΛΓ): Οπωσδήποτε. Γι’ αυτό και εγώ επιμένω ότι οι διοικητές δεν πρέπει να αλλάζουν με κάθε αλλαγή ηγεσίας του υπουργείου γιατί εγώ σας λέω πως έφυγα αύριο το πρωί. Μέχρι να έρθει ο καινούργιος, να βγει το ΦΕΚ, να μάθει τι γίνεται, να γνωρίσει το νοσοκομείο, πιθανώς το πολυδύναμο να έχει φύγει από τη μέση. Δεν είναι απλά θέμα αλλαγής προσώπων, είναι πάρα, πάρα πολύ σημαντικό για τις εξελίξεις που τρέχουν.
(ΕΧ): Δε νομίζω ότι διαφωνεί κανένας με αυτό ακριβώς που λέγετε πριν, από τη στιγμή που υπάρξει αξιολόγηση και που κάποιος προσφέρει έργο…Είναι η κοινή λογική.
(ΛΓ): Πολλές φορές αδυνατούμε να αντιληφθούμε την κοινή λογική ή υπάρχουν άλλοι λόγοι που μας κάνουν να μη θέλουμε να δούμε την κοινή λογική. Εν πάση περιπτώσει,για το πολυδύναμο να πούμε ότι αυτή τη στιγμή έχουμε κάνει μία συνάντηση με τον περιφερειάρχη που έχει δείξει ιδιαίτερη ευαισθησία για το θέμα και έχει μία ιδιαίτερη σχέση και με τέτοιους χώρους όπως είναι το ΚΕΘΕΑ, διότι υπήρχε αίτημα και του ΚΕΘΕΑ και του ΟΚΑΝΑ να μπούνε μέσα στο πολυδύναμο. Για να καταλάβει ο κόσμος για ποιο κτήριο μιλάμε, αναφερόμαστε για το ολοκαίνουργιο κτήριο που βρίσκεται στην αυλή του Χατζηκώστα, κόστους 8 εκατομμυρίων ευρώ και κάθεται κλειστό. Γιατί; Γιατί πρέπει να στελεχωθεί και πρέπει να βρεθούν και οι δαπάνες και την λειτουργία του. Έχει καταρτιστεί το οργανόγραμμά και ποιες είναι οι απαιτήσεις για να λειτουργήσει αυτό αλλά είναι δύσκολο αυτές εποχές, εκ των πραγμάτων, να τα καταφέρουμε και να στελεχώσουμε και να βρεθούν τα κονδύλια. Το αίτημα του ΚΕΘΕΑ υπήρχε από πέρυσι και υπήρχε και η θετική πρόθεση της διοίκησης του νοσοκομείου, όχι μόνο η δική μου αλλά και όλου του διοικητικού Συμβουλίου στο να στεγάσουμε τέτοιους φορείς από τη στιγμή που εμείς δεν μπορούμε να το λειτουργήσουμε και τη στιγμή που είναι και κοντά στο αντικείμενο. Δεν είναι κάτι διαφορετικό, έχει φτιαχτεί για παρόμοιο σκοπό. Την κάναμε αυτή τη σύσκεψη, είμαστε θετικοί, χρειάζεται βέβαια και η έγκριση από παραπάνω από μένα, της υγειονομικής περιφέρειας και του υπουργείου αλλά θεωρώ ότι δεν θα πουν «όχι» σε μία φυσιολογική και τεκμηριωμένη πρόταση λειτουργίας.
(ΕΧ): Άρα αυτή η μεταστέγαση του ΚΕΘΕΑ εν προκειμένω, είναι θέμα χρόνου; Είναι θέμα έγκρισης πλέον; Ισχύει ότι πρέπει να έχει γίνει μέχρι τέλος του χρόνου;
(ΛΓ): Δεν θα ήθελα να μιλήσω με ημερομηνίες αλλά πρέπει να πιάσουμε τα χρονοδιαγράμματα. Πρέπει να κινηθούμε πάρα, πάρα πολύ γρήγορα.
(ΕΧ): Είστε αισιόδοξος;
(ΛΓ): Από εμάς θα γίνουν όλες οι προσπάθειες. Δεν εξαρτάται όμως από εμάς.
(ΕΧ): Που σκοντάφτει το θέμα; Έτσι για να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας.
(ΛΓ): Στη γραφειοκρατία και στο ότι πρέπει να ασχοληθούν άνθρωποι που είναι μέσα στο υπουργείο. Παράλληλα εμπλέκονται πάρα πολλοί φορείς. Παρά ταύτα, θα κάνουμε όλες τις προσπάθειες, με όλους τους εμπλεκόμενους να το τρέξουμε πολύ γρήγορα.
(ΕΧ): Για να το δούμε… Απ τη στιγμή που θα γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια από εμάς εδώ και έχετε στο πλευρό σας και τον περιφερειάρχη, ελπίζουμε να τρέξει πολύ γρήγορα το θέμα.
(ΛΓ): Είναι και μοναδικό σε όλη την Ελλάδα, είναι κρίμα να μην λειτουργεί αυτό το κτίριο.
(ΕΧ): Έτσι ακριβώς είναι. Στο ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να χρειάζεται να επιστρέψουμε χρήματα, γιατί το λέτε αυτό;
(ΛΓ): Γιατί είναι ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Είναι στις υποχρεώσεις η έναρξη λειτουργίας. Πρέπει να βιαστούμε να το βάλουμε σε λειτουργία. Έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο και τώρα πρέπει να τρέξουμε.
(ΕΧ): Από πότε έπρεπε να λειτουργεί;
(ΛΓ): Ας μην αναφερθώ στα χρονοδιαγράμματα. Στα τέλη του 2013 οπότε και ανέλαβα το νοσοκομείο, ήταν μπλοκαρισμένο σε δύο διαγωνισμούς οι οποίοι κηρύσσονταν άγονοι μονίμως, δεν κατέβαινε δηλαδή κανείς από τους υποψήφιους αναδόχους. Πρέπει τουλάχιστον αυτοί οι διαγωνισμοί να κλείσουν διότι ενώ έχει υλοποιηθεί ένα έργο αξίας 8,5 εκατομμυρίων ευρώ, δεν μπορούμε να ολοκληρώσουμε δυο διαγωνισμούς 300.000 ευρώ έκαστος και να κλείσει το έργο. Να πω ότι το Χατζηκώστα είναι εκτός της όλης διαδικασίας. Είναι η ΔΕΠΑΝΟΜ, ήταν οι διαχειριστικές αρχές, η περιφέρεια, το υπουργείο, η διεύθυνση ψυχικής υγείας… Πολλοί οι εμπλεκόμενοι φορείς και δύσκολα έργα. Πρέπει να πιέσουμε τονίζοντας πως ήταν διαφορετικές οι ανάγκες του 2002 οπότε και σχεδιάστηκε αυτό το έργο και διαφορετικές οι σημερινές ανάγκες, 13 χρόνια μετά και μετά από μία μεγάλη οικονομική ύφεση. Έτσι, νομίζω ότι θα μπορέσουμε να τεκμηριώσουμε ότι μπορούμε να ολοκληρώσουμε το έργο με λιγότερο προσωπικό και με λιγότερες δαπάνες υγείας, ίσως σε συνεργασία με κάποιους φορείς. Αυτή είναι η δική μου προσέγγιση των πραγμάτων.
(ΕΧ): Νομίζω θα το παλεύετε μέχρι τελευταίας στιγμής, έτσι;
(ΛΓ): Πιθανότατα.
(ΕΧ): Θα λέγατε πως βρίσκεται στα θέματα 1ης προτεραιότητας;
(ΛΓ): Σίγουρα. Ήταν πάντα ψηλά στην ατζέντα. Έχετε έρθει σε πολλές επισκέψεις των υπουργών υγείας και υποθέτω θα θυμάστε πως πάντα το πολυδύναμο ήταν πάντα 1ο, 2ο, 3ο θέμα στην ατζέντα των επισκέψεων της πολιτικής ηγεσίας.
(ΕΧ): Έτσι είναι, έχετε απόλυτο δίκιο.
(ΛΓ): Αν θυμάμαι καλά, πέρυσι τέτοια εποχή, από περυσινό υφυπουργό «δεν το χρειαζόμαστε, θα ψηφίσουμε στη Βουλή να το ενσωματώσουμε στο νοσοκομείο Χατζηκώστα» και αυτό μας καθυστέρησε πάρα πολύ, μας πήγε πίσω τουλάχιστον 4 μήνες για να δούμε αν όντως ισχύει το ότι μπορεί να ενσωματωθεί στο Χατζηκώστα και να μπουν οι κλινικές του Χατζηκώστα στο πολυδύναμο. Να αλλάξει χρήση δηλαδή, κάτι το οποίο δεν γινόταν.
(ΕΧ): Μάλιστα. Σε περίπτωση που υπήρχε τέτοιο παράθυρο;
(ΛΓ): Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή. Η αλήθεια είναι ότι το νοσοκομείο έχει ανάγκη από χώρο. Είμαστε στριμωγμένοι και σίγουρα θα εξυπηρετούσε κάτι τέτοιο. Για να σας δώσω μια εικόνα με αριθμούς, το Χατζηκώστα αριθμεί 33.000 τετραγωνικά μέτρα και το πολυδύναμο είναι 3.500 τετραγωνικά μέτρα. Μιλάμε για ένα 10% δηλαδή, ωστόσο θα έδινε μια ανάσα.
(ΕΧ): Ποια είναι τα θέματα πρώτης προτεραιότητας για εσάς, πέρα από το πολυδύναμο, απ ότι καταλαβαίνω, θα ρίξετε όλο το βάρος πλέον, από δω και στο εξής, μέχρι το τέλος της χρονιάς στην εξεύρεση πόρων ώστε να φτάσουν τα χρήματα ώστε το νοσοκομείο να λειτουργεί απρόσκοπτα.
(ΛΓ): Οι προτεραιότητές μου αυτή τη στιγμή είναι: Το οικονομικό, να κλείσει η χρονιά ομαλά, να μην έχουμε προβλήματα και το ανθρώπινο δυναμικό. Αν μπορέσουμε, να στελεχωθούμε. Με ρωτήσατε πριν και μόλις θυμήθηκα και άλλη μία κλινική. Η γναθοχειρουργική κλινική του νοσοκομείου μας, είναι η μόνη στη βορειοδυτική Ελλάδα. Είχε 4 οργανικές θέσεις και τρεις από τους τέσσερις έχουν συνταξιοδοτηθεί την τελευταία τριετία. Έχει μείνει ένας γιατρός και νομίζω ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει κλινική με έναν γιατρό. Έχουμε ¾ κενές οργανικές θέσεις. Συνεπώς, οικονομικό, προσωπικό και νέες τεχνολογίες. Ήδη έχουμε κάνει πάρα πολλά πράγματα σε αυτό τον τομέα. Λύσαμε το πρόβλημα του πληροφοριακού συστήματος και τώρα επεκτείνουμε το πληροφοριακό σύστημα. Βάζουμε πρόγραμμα μηχανοργάνωσης του προσωπικού, που ήταν αδιανόητο για μένα ένας οργανισμός όπως το Χατζηκώστα που αριθμεί περισσότερους από 900 εργαζόμενους, να μην έχει ένα λογισμικό να μπορούμε να δούμε τα στοιχεία του κάθε εργαζομένου. Ήταν όλα στα χαρτιά. Για μένα η χρήση της τεχνολογίας είναι πάρα πολύ σημαντική πλέον σε νοσοκομειακούς οργανισμούς. Πραγματικά μας βοηθάει. Μειώνει κόστος, μειώνει εργατοώρες, κάνει πιο εύκολη τη δουλειά και πιο καλό το περιβάλλον εργασίας, μειώνει τον χρόνο αναμονής των ασθενών. Είναι πάρα πολλά τα οφέλη. Θα επεκτείνουμε λοιπόν στις κλινικές το πληροφοριακό σύστημα, ήδη μέσα από ένα πρόγραμμα βάζουμε ακόμη και wifi στο νοσοκομείο και θα προσπαθήσουμε να είμαστε νοσοκομείο, από τα λίγα στην Ελλάδα που έχουν το λεγόμενο Pax, δηλαδή στα χειρουργεία μέσα μπορούμε κατευθείαν να δούμε ακτινογραφίες ή μαγνητική ή αξονική από το διαγνωστικό μας τμήμα. Κινούμαστε πάρα πολύ υπέρ των νέων τεχνολογιών, για να κάνουμε και τη ζωή όλων πιο εύκολη με σωστή χρήση της τεχνολογίας, έτσι; Γιατί μπορεί η τεχνολογία είναι καλή αλλά αν δεν κάνουμε χρήση της ουσίας της τεχνολογίας μπορεί να είναι και τροχοπέδη.
(ΕΧ): Μάλιστα. Αν και ηλικιακά παλιό, εκσυγχρονισμένο το νοσοκομείο Χατζηκώστα.
(ΛΓ): Ναι, νομίζω ότι δεν έχει να ζηλέψει κάτι σε αυτό το κομμάτι και νομίζω ότι το αδικεί η εξωτερική του εικόνα, επειδή είναι ένα κτίριο παλιό που επεκτάθηκε στην πορεία αλλά και μέσα είναι πολύ καλύτερο από ότι δείχνει η εξωτερική του εικόνα. Επειδή αναφερθήκαμε και στα κληροδοτήματα, να πω ότι το νοσοκομείο έχει μία ιστορία 160 χρόνων, γεγονός που λίγοι γνωρίζουν. Το νοσοκομείο Χατζηκώστα προήλθε από ευεργεσία του Γεωργίου Χατζηκώστα τότε και ακόμα και τώρα διαχειριζόμαστε πάρα πολλά κληροδοτήματα και δωρεές και γινόμαστε και δέκτες νέων κληροδοτημάτων, καλή ώρα όπως η δωρεά της κυρίας Ζαρμπαλά.
(ΕΧ): Εύχομαι πραγματικά όλες οι δυσκολίες να έρθουν σε δεύτερη μοίρα, να τα καταφέρετε και φυσικά με πρώτη προτεραιότητα, εννοείται, ένα θέμα που πλέον έχει γίνει μείζον και για την τοπική κοινωνία, το θέμα του πολυδύναμου, να πάρει και αυτό το δρόμο του σιγά σιγά. Εύχομαι να τα ξαναπούμε κάτω από άλλες, πιο θετικές συνθήκες. Ευχαριστώ πολύ γενικώς για τη συνεργασία που έχουμε. Να είστε καλά.
